W9

Stella kwam aan op het binnenplein van het paleis. Meteen toen ze aankwam merkte ze dat er een verandering was. Iedereen leek heel vrolijk.
“Stella, meisje, wat fijn dat je er weer bent!” Koning Radius kwam zijn dochter begroeten.
“Hoi pap”, glimlachte Stella.
“Kom mee, Stella, ik heb een verrassing voor je”, zei koning Radius opgewekt. “Of liever, twee.”
Nieuwsgierig volgde Stella haar vader. Hij bracht haar naar haar kamer.
“Oh, pap, een extra kleerkast?”, vroeg Stella opgetogen.
“Ik dacht dat je wel wat nieuws nodig had voor je cursussen”, deed koning Radius achteloos, maar lachte toen, blij met de opwinding van zijn dochter.
“Doe maar eens open. De linkse deur eerst graag.” Verbaasd deed Stella wat haar gevraagd werd. In de kast ontdekte ze een hoop nieuwe kleren, allemaal stukken die haar beide ouders haar eerst zogenaamd geweigerd hadden, en twee wondermooie baljurken.
“Oh, bedankt pap.”
“Deur twee, graag”, glimlachte koning Radius. Stella rukte onmiddellijk de tweede deur open, en viel bijna achterover van verbazing.
“Mam!”, stamelde ze. Stella’s moeder stapte uit de kast.
“Hoi Stella”, glimlachte ze, en ze omhelsde haar dochter. Daarna ging ze naast koning Radius staan, en sloeg een arm om hem heen.
“Koningin Luna en ik zijn weer samen”, zei Stella’s vader. Stella kreeg tranen in haar ogen van blijdschap, en vloog haar beide ouders tegelijkertijd om de hals.
“Ik ben zo gelukkig”, zei ze zacht.
“Wij ook, Stella”, zei koningin Luna hartelijk.
“Wij ook”, beaamde koning Radius.
Gedrieën zaten ze een tijdje stil bij elkaar. Uiteindelijk zei Stella’s vader:
“Misschien moet jij je koffers maar eens uitpakken en je nieuwe kleren passen, Stella. We zien je over een uurtje in de kleine eetzaal.”
“Oké. Oh ja, Brandon komt volgende week.”
“Fijn, hij lijkt me een aardige jongen”, zei haar moeder. Stella aarzelde even:
“Normaal zou ik de week erna naar hem en zijn ouders gaan, maar als jullie liever willen dat ik blijf …”
“Volgens mij wil je liever blijven”, plaagde koning Radius, die zijn dochter goed kende.
“Nodig hen uit”, stelde koningin Luna hartelijk voor.
“Oh, fijn mam, bedankt!”
“Graag gedaan. Tot straks, bij het eten?”
“Oké.”
Toen haar ouders buiten waren liet Stella haar kleerkast eerst even links liggen. Ze nam opgetogen haar gsm en belde Bloom.
“Met Bloom.”
“Bloom, Stella hier, je raad het nooit!”, riep Stella, gek van vreugde.
“Vertel het dan”, lachte Bloom.
“Mijn ouders zijn weer samen!”
“Echt? Dat is geweldig!”, lachte Bloom, die wel wist hoe erg Stella het had gevonden dat ze gescheiden waren.
“Ja hé! Oh, Bloom, ik ben dolgelukkig. Zelfs de nieuwe kleerkast, met kleren, kan daar niet tegenop.”
“Dan moet je wel heel gelukkig zijn”, plaagde Bloom. “Als zelfs kleren minder leuk zijn.”
“Mijn ouders zijn weer samen, dat ik het belangrijkste”, zei Stella blij. “Oh, ik moet ophangen, ik moet Brandon bellen.”
“Oké, tot op Alfea.”
“Doei.”