004

Chloe Streight


Met Kenny aan mijn zij, liepen we naar de auto toe. Iedereen was bezig met zijn koffers in de auto te gooien, terwijl ik lekker rustig alvast in de auto ging zitten. Ze zoeken het maar uit. Fijnemiddag. Ik hoorde alle deuren open gaan, en één voor één stapte ze in. Justin kwam naast me zitten, en Kenny ging voorin naast mijn moeder. Mama Jan ging weer naast Justin zitten, en zo zaten we gezellig allemaal dicht op elkaar. De auto startte, en de muziek sprong aan. Direct dreunde mijn CD door de auto, en schamend keek ik het raam uit. “Woeps.” Ik hoorde ze allemaal grinniken. “Mag ie uit?” Vroeg ik zachtjes aan mijn moeder, maar ze schudde lachend haar hoofd. Tuur lijk niet, stel je voor dat je wel eens naar me zou luisteren. Pff. Ik keek langzaam opzij, naar een grijnzende Justin. “Wat nou,” “Niks, ik wist niet dat Kenny een dochter had die naar mijn muziek luisterde.” Ik kijk hem droog aan, en schud mijn hoofd. “Jij wist überhaupt niet eens dat ik bestond.” Hij schiet in de lach, -waarschijnlijk om mijn hoofd die ik erbij trek- en kijkt me glimlachend aan. “Ik mag jou wel.” Mijn wenkbrauwen schieten omhoog. “Woh, ik voel me vereerd. De Justin Bieber mag me!” Hij schiet opnieuw in de lach, terwijl ik me van alle schaamte inmiddels al niks meer aan trek. Somebody to love springt aan, en luid zing ik mee. Ik hoor door de auto alleen maar luid gelach, -vooral Justin- omdat ik nou niet bepaald het mooist kan zingen. Ik eindig het liedje met een spastische dans, waardoor ik bijna Justin voor zijn gezicht sla. Hij schiet weer in de lach, en ook Mama Jan houd het niet meer. “Serieus, is lachen jou hobby ofzo?” Hij schiet opnieuw in de lach, en ja hoor hier was ik al bang voor. Hij heeft de slappe lach. En geloof me, ik haat mensen die de slappe lach hebben, want dan moet ik automatisch ook lachen..