A beautiful world

Verveeld kijk ik uit het raam. Alles beter dan dat uitzicht naast me. Zuchtend wend ik een blik naar rechts. Het is de lelijkste jongen uit de klas. Wat doet hij naast me, waarom moest dat stomme mens nou weer een vaste indeling maken. Er zitten zat knappe jongens in de klas, waarom zet ze me dan naast hém neer? We hebben nu Frans, het saaiste wat ik ooit meegemaakt heb. Ik zet mijn stoel op de achterste twee poten en draai me om. Helemaal achteraan zit mijn beste vriendin, Lisanne. Ik zit helemaal vooraan, niet eerlijk.... Nou moet ik nog op gaan letten ook, anders heb ik strafwerk. Mooi dat dat mens even weg is nu, ze zei iets over kopieerbladen halen ofzo. Niet dat het mij wat boeit, school boeit mij helemaal niks. 'Lisanne!' zeg ik half fluisterend. Geschrokken kijkt ze op, schichtig kijkt ze om zich heen om te kijken of dat mens er nog is. 'Wees gerust, ze is er allang niet meer, even meer huiswerk halen geloof ik' lach ik hardop. 'Niet meer huiswerk, het is een soort spellingstoets.' zegt dat joch naast me waarvan ik de naam niet eens wil weten omdat ik dan al te veel details weet. 'Als jij je nou eens met je eigen zaken bemoeit? Zijn we in ieder geval van jou ook weer af.' zeg ik op een enorme bitchie toon. Moet hij maar leren dat ik niks met hem te maken wil hebben... 'Hee Lisan, heb je een spiegeltje voor me, volgens mij is mijn make-up een beetje uitgelopen door de regen.'zeg ik zacht. Ze geeft een klein open klap spiegeltje aan de jongen voor haar en zo wordt het door het hele lokaal doorgegeven tot het bij mij komt. Zuchtend kijk ik in het spiegeltje, gelukkig alles zit nog. De eerste mascara die ik ken die niet uitloopt terwijl hij waterproof is, grinnik ik voor me uit. Soepel gooi ik het spiegeltje terug naar achteren. 'Zo doe je dat' lach ik hard. 'Wat doe je zo? Hebben we het over het huiswerk?' vraagt mevrouw de Plein, die net binnen komt lopen, aan me. Shit, ook dat nog. 'Ja mevrouw, ik legde haar even iets uit over die ene opdracht.' zeg ik terwijl ik rood wordt. 'Dat vind ik dan heel knap, want ik heb het huiswerk nog niet eens opgegeven en ik heb alleen maar gezegd dat jullie nu stil even moesten wachten. Vanmiddag in dit lokaal, tot vier uur.' zegt ze streng. 'Maar mevrouw, mijn ouders wilden dat ik op tijd thuis zou komen omdat ze het over iets belangrijks zouden hebben.'zeg ik geschrokken. Als ik te laat kom, heb ik een enorm probleem. Mijn ouders zijn dan bijna niet thuis, maar als ze merken dat ik me niet aan de afspraken hou zijn ze zeker niet blij. Verre van dat zelfs. Zuchtend kijkt mevrouw de Plein me aan. 'Wat is het nummer van je ouders? Ik zal ze even bellen en als ze zeggen dat je inderdaad op tijd thuis moet zijn zal ik voor deze ene keer het nablijven laten zitten' zegt ze met tegenzin. '06-2874959375926739 is het nummer van mijn moeder mevrouw.' zeg ik beleefd.
Ik zie hoe ze het nummer intoetst, ik hoop dat mijn moeder het inderdaad zegt, anders mag ik weer een uur nablijven...