Today is the day!

Langzaam word ik wakker door het licht dat op mijn gezicht straalt. Ik duw mezelf overeind en rek me uit. De slaap wrijf ik uit mijn ogen en loop naar de badkamer. Ik draai de kraan aan, haal mijn werkkleding, een boxer en bh. Als het water warm is stap ik onder de douche.
Na ongeveer een half uur stap ik onder de douche vandaan en droog mezelf af. Dan kleed ik me aan en doe mijn make-up op en mijn haar in een staart. En poets mijn tanden. Ik kijk op de klok en zie dat het tien uur is. Mijn mobiel pak ik van mijn bed af en loop daarmee naar beneden. Beneden aan gekomen loop ik naar de keuken en maak een boterham. Ik pak de riem van Maya en roep haar dan. Als ze aan komt rennen doe ik de riem om en loop met haar de deur uit. Tijdens het uitlaten eet ik van mijn boterham. De rest van de dag was gewoon het zelfde zoals altijd. Hond uitlaten, Werken, terug naar huis gaan, eten, trainen en 's avonds tv kijken. De dag daarna en daarna zagen er ongeveer ook hetzelfde uit.

Het is nu eindelijk vrijdag en ik ga vandaag naar Riley in Carlsbad. Ik weet nog steeds niet of ik word gebracht of dat ik opgehaald word. Het is wel 1 uur en 32 minuten. Dus ik hoop niet dat David me op komt halen. Ookal is het niet zo lang het is toch David.
Ik sleep mijn koffer naar beneden en zet hem neer in de gang. Dan loop ik weer naar boven en ga naar de badkamer. Ik doe mijn make-up op en krul mijn haar. Krullen dat zijn het ook niet echt meer golvingen. Zal ik mijn witte skinny jeans met scheuren erin aan laten? Ik denk even en laat hem dan toch aan. Uit mijn kast pak ik een zwarte sweater van Thraser een skate magazine. Als ik hem aangetrokken heb hoor ik mijn vader roepen. 'Jennifer! Tony is er!' Ik pak mijn roze Chanel tas, doe mijn zwarte lage Vans schoenen aan en loop naar benden. Onderweg check ik nog even of mijn Blackberry er in zit. Ik kan hem maar niet vinden. Mijn portemonnee, kleine make-up etui, spiegeltje, Vans zonnebril, maandverband en tampons. Ja je weet maar nooit. As ik de trap af ben staat pap buiten te wachten. De koffer heeft hij blijkbaar al in de auto van Tony gedaan. 'Pap heb jij mijn...' verder kom ik niet want pap houd mijn Blackberry al voor mijn neus. Ik pak het aan en stop het in mijn tas. Tony staat voor zijn auto en loopt naar me toe. 'Jezus Jennifer wat zie je er mooi uit! Je bent echt
veranderd!' zegt hij en geeft me een knuffel. Hij laat me los en bekijkt me nog eens goed. 'Ik weet dat ik veranderd ben. Maar ik kan nog steeds zoals vroeger zijn' Ik zeg pap gedag en stap dan in bij de bij rijders stoel. Hij start de auto en we zijn onderweg naar Carlsbad.