5. Aphasia Hayek

Aphasia Pov.

Vandaag was het 'The Big Day' zoals mijn moeder het noemde. Vandaag hebben we de regionals, iedereen is mega zenuwachtig. We zitten nu in de bus op weg naar het gebouw waar de regionals worden gehouden. Als we daar aankomen stappen we snel uit en lopen hyper naar binnen. De meiden hebben allemaal een mooie blauwe jurk aan. Het is niet heel prachtig maar het is te doen, de jongens hebben een zwarte blouse met een zwarte stropdas en een simpele zwarte broek. We lopen de zaal in en gaan op de stoelen zitten. We bekijken de optredens van Aural Intensity, Dalton Academy Warblers en daarna zijn wij. Rachel gaat als eerste op met een zelf geschreven liedje, iedereen heeft het al gehoort behalve Finn, hij mocht het niet horen van Rachel. De muziek start en ze begint met haar liedje, ''Get it right'' had ze het genoemd.
Na het refrein lopen Brittany, Sutton, ik en Santana het podium op. We beginnen te bewegen op de maat en beginnen dan de zinnen te zingen die we moesten zingen. Na het tweede refrein kommen de andere meiden er bij en doen we allemaal op de maat bewegen en de zinnen zingen die we moesten zingen. Als het liedje af gelopen is zegt Rachel 'Ladies and Gentlemen The New Direction's' en dan komt ze bij ons staan, de jongens zijn ondertussen er ook al bijgekomen. Dit heet ''Loser like me''. Rachel begint met zingen en al snel komt het refrein en beginnen we allemaal te zingen. Als het liedje afgelopen is krijgen we een super hard applaus. We gaan het podium af en zien daar Mr. Schue staan. 'Goed gedaan jongens' zegt hij en met z'n alle lopen we naar onze kleedkamer. We pakken een glaasje water en gaan dan zitten. En nu moeten we wachten, het ergste van allemaal. Ondertussen pak ik mijn telefoon en zoek het nummer van mijn moeder op, kijken hoe het met haar papa gaat nu, vanochtend klonk het namelijk niet zo goed. Ik druk op het groene hoorntje als ik haar naam heb gevonden en houdt mijn telefoon tegen mijn oor. Hij gaat een paar keer over en dan neemt er iemand op.

M= Moeder, A= Aphasia

M)Grace Hitchens
A)Hee mam, met mij
M)Aphasia?
A)Ja ik ben het
M)Hee, hoe is het daar?
A)Goed hoor, we wachten nu op de uitslag
M)Oke, jullie zullen vast wel door gaan want jullie zijn super goed
A)Als iedereen dat nou eens zou vinden
M)Dan zou het makkelijk zijn he
A)Jep, echt wel
M)Waarom belde je eigenlijk?
A)Ik wilde vragen hoe het nu met je ging?
M)Goed hoezo?
A)Omdat ik jou en pap vanochtend hoorde ruzie maken, en het klonk niet zo goed
M)Ow dat, ik denk dat je vader vreemd gaat, daarom hadden we ruzie
A)Hoezo denk je dat?
M)Hij slaapt bijna niet meer thuis, hij zegt altijd dat hij een vergadering heeft en dus later thuis is enzo
A)Ow, wat ga je nu doen?
M)Afwachten, ik kijk straks in zijn telefoon, want daar zit hij ook de hele tijd mee als hij thuis is, misschien dat daar iets in staat
A)Ja slim idee
M)Weet ik toch
A)Ik hoop voor je dat je ongelijk hebt
M)Hoezo voor mij?
A)Anders gaan jullie scheiden en dat zou ik erg voor je vinden mam
M)En jij dan? Jij moet dan kiezen tussen je ouders
A)Ik zou toch wel voor jou kiezen mam, want pap mag ik niet meer zo de laatste tijd
M)Okee, nou daar ben ik blij om, dat je met mij zou gaan dan he
A)Ja ik snap het
M)Okee, ik zie je straks thuis wel, sterkte zometeen he
A)Thanks mam, tot straks
M)Doeii
A)Doeii

We hingen op en mijn zussen kijken me aan. 'Wat is er?' vraagt Jayelle 'Mam denkt dat Papa vreemd gaat' zeg ik 'Dat zou wel een boel verklaren' zei Chatonja 'Inderdaad' zei ik, het lampje in de kleedkamer ging knipperen wat betekent dat we terug naar het podium moeten voor de uitslag. We lopen gespannen terug het podium op en zien Kurt samen met Blaine vooraan staan, we zwaaien naar hem en hij zwaait even terug, hem mis ik wel het meest hoor nu hij weg is, hij is naar de Dalton Academy gegaan omdat Karofsky hem lastig viel, de eikel! Er komt een vrouw aangelopen die de uitslag vast heeft. 'Op de 3de plaats is geëindigd, trom geroffel graag' zegt de vrouw, ze opent de envelop en kijkt erin 'Aural Intensity' zegt ze dan, We klappen voor ze en ik zucht van opluchting dat we niet 3de zijn geworden. 'Dan zal ik nu maar bekend maken wie er naar de Nationals in New York gaan' zegt ze en opent alweer een envelop, ze kijkt op het papiertje en lacht dan even een glimlach. 'The New Directions' roept ze dan. We beginnen te springen van geluk en omhelzen elkaar de hele tijd. Ik ben zo blij. We krijgen een beker en schudde Blaine en Kurt de hand, voor Kurt vindt ik het het meest erg, hij had ook kunnen winnen als Karofsky hem niet had lastig gevallen, arme Kurt!