Hundred Twelve

# Jess

Joe drukt een kusje op mijn schouder en kijkt me stralend aan. ’Ik hou van je.’ Ik streel met mijn vingers langs zijn kaak en kijk hem glimlachend aan. ’Ik hou ook van jou’. Ik kruip wat dichter tegen hem aan en niet veel later val ik met een glimlach op mijn gezicht in slaap.
De zon schijnt door de ramen, recht op mijn gezicht en ook al draai ik me om, nog steeds blijft het licht fel. Met tegenzin open ik dan maar mijn ogen. Naast me ligt Joe nog vredig te slapen dus ik kruip voorzichtig uit bed.
In de badkamer zet ik de douche aan en als het water warm geworden is, stap ik eronder. Zodra ik met mijn handen naar de shampoo fles reik, zie ik de mooie ring die aan vinger schittert. Ik ben getrouwd, schiet er door mijn hoofd, met de liefste jongen van de hele wereld. Ik schrik als ik ineens twee armen om mijn middel voel en draai me lachend om. ’Goedemorgen’ zeg ik. Joe drukt drukt een kus op mijn lippen en mompelt: ’Goedemorgen’.

Ik sta mijn tanden te poetsen als ik er ineens aan denk dat ik vandaag naar de set moet. ’Waar denk je aan?’ vraagt Joe wanneer hij mijn gezicht ziet. Ik neem mijn tandenborstel uit mijn mond en kijk hem zielig aan. ’Ik wil vandaag bij jou zijn’. Ik ga verder met mijn tanden te poetsen en Joe komt achter me staan. ’Ik ga met je mee’. Hij slaat zijn armen rond mijn middel en kijkt me in de spiegel aan. Ik grijns, of hoe goed dat toch gaat met een tandenborstel in mijn mond. ’Ik denk dat ik dan wat afgeleid zal zijn.’ ‘Als je wilt blijf ik wel hier hoor.’ ‘Nee!’ roep ik hard. ’Ik vind het niet erg om afgeleid te worden’. Ik spoel mijn mond en druk dan een kus op Joe’s lippen. Dan loop ik mijn kamer in waar ik een shortje en een topje uit de kast trek en ze meteen aandoe. Ik grijp mijn Iphone van het nachtkastje en zoek dan mijn tas die ik uiteindelijk onder het bed vind. Uit de la grijp ik nog snel een zonnebril. ’Joe ben je klaar? Dan kunnen we eten gaan’. Enkele seconden later komt hij uit de badkamer. Hij trekt net zijn T-shirt aan waardoor ik nog even zijn mooie bovenlichaam kan bewonderen [heb ik daarstraks ook in de film mogen bewonderen :x]. ’Klaar’ grijnst hij en we lopen samen naar beneden waar we genieten van een heerlijk ontbijt met verse croissants en chocoladebroodjes.

’Waar gaan we naar toe?’ vraag ik verbaasd wanneer Joe plots een andere weg inslaat. ’Zal je wel zien’ antwoordt hij geheimzinnig. We lopen een stukje verder en komen dan op een mooi plek uit waar een huis helemaal alleen staat. Het is wit net zoals alle andere en ook al ziet het er veel moderner uit dan alle andere huizen, toch is het nog steeds in die mooie Italiaanse stijl. Ik ben er op slag verliefd op.
Joe blijft staan en draait zich naar het huis toe. ’Woont hier iemand die je kent?’ vraag ik nieuwsgierig. ’Nog niet’ grijnst hij. ’Maar ik hoop dat wij hier binnenkort kunnen wonen?’ vraagt hij dan. ’Meen je dat?’. Ik staar hem met open mond aan en vlieg hem dan om de hals. ’Ik neem aan dat dat een ja is?’ ‘Ja? Ja!!!!!’. Hij drukt lachend een kus op mijn lippen. ’Ik hoopte al dat je dat ging zeggen, wil je even naar binnen?’.