Hundred Three

# Jenny

’Gelukkig maar’ zegt Nick heel zacht, zodat ik hem nog maar net kan verstaan. Ik kijk op en staar recht in zijn mooie bruine ogen, dan dwalen mijn ogen af naar zijn volle lippen. Ik buig me zachtjes naar voren en zie hoe ze steeds dichterbij komen. ’Jongens! Ik heb Jess gezien!’ hoor ik Maya’s bekende stem roepen. Teleurgesteld draai ik me om en ik zie hoe zij en Kevin uitgeput aankomen lopen. ’Als we ons haasten, zijn ze nog niet weg’ voegt Kevin er aan toe.

# Jess

Genietend lig ik met mijn ogen gesloten in het gras, de zon brand op mijn gezicht en ik hoor Joe’s regelmatige ademhaling naast me. En kriebel gaat over mijn neus en ik sla geïrriteerd met mijn hand voor me. Ik voel weer dezelfde kriebel en open lui één oog. Joe kijkt me grijnzend aan met een grassprietje in zijn hand. ’Heb je aandacht nodig?’. Hij knikt grijnzend. ’Arm ding’. Ik sluit mijn ogen terug en beeld me al helemaal in hoe hij me nu verbaasd aankijkt. Dan voel ik ineens twee zachte lippen op die van mij. Ik blijf gewoon stil liggen. Joe legt zijn hand in mijn hals en drukt opnieuw een kus op mijn lippen, maar ik verroer me nog steeds niet. Hoe moeilijk dat ook is. Even laat hij me los, ik glimlach even, denkend aan wat hij als volgende gaat doen. ’Jess, opstaan’ zegt Joe. Ik open mijn ogen en kijk hem aan. Zijn ogen zijn gericht op een punt voor hem en hij staat snel recht. In de verte zie ik Maya, Kevin, Jenny en Nick lopen. Bye Bye vrijheid. Ik krabbel overeind en neem Joe’s hand vast die hij me toereikt.
We zetten een sprintje in en lopen over de grasvlakten, terug het dorpje in. Joe leidt me allerlei steegjes in, terwijl ik om de zoveel tijd achterom kijk. De adrenaline jaagt door me heen terwijl we lachend voorbij tientallen witte huisjes rennen. We slaan een zijstraatje in en Joe trekt me mee in een opening in de muur. Het is heel krap en ik sta tegen hem op geperst. Hij kijkt me diep in de ogen aan en grijnst. Ik moet alle moeite van de wereld doen om me stil te houden als ik de rest voorbij zie rennen. Zodra ze uit het zicht verdwijnen zijn, neemt Joe mijn hand terug vast en rennen we terug.