part 95

links: Jess rechts: Jenny

# Jess

’Je ziet er een beetje moe uit’ zegt het meisje dat me schminkt. ’Ja ik ben al vroeg op’ zeg ik met een klein lachje. ’Ok ik denk dat dit genoeg is, wat denk jij? Wil je nog meer?’. Het meisje kijkt me in de spiegel aan en ik schud mijn hoofd. ’Nee dankje zo zal het wel genoeg zijn’. Ik hijs me recht uit de stoel en trek de outfit aan die voor me klaarligt. Dan loop ik naar de studio waar de camera al klaar staat. Ik zie iemand met lang zwart haar erachter staan die al testfoto’s is aan het maken. ’Je mag al klaar gaan staan, dan kunnen we beginnen’.
Na een paar foto’s komt het meisje achter de camera uit en kijkt me aan. ’Jij!’ zeg ik met grote ogen.

’Hii’ zegt het meisje. Ik knipper even met mijn ogen, maar ze ziet er nog steeds hetzelfde uit. Maar nu ik beter kijk, lijkt ze niet zo hard op mij. Ze lijkt vooral op.. mama. ’Ik had gehoopt dat ik je nog thuis zou tegen komen. Maar toen ik erachter kwam dat je naar New York ging, ben ik je gevolgd’ ze kijkt me verontschuldigend aan. ’Vind je me nu een stalker?’ vraagt ze met een stiekeme grijns. ’Ik moet even gaan zitten’ zeg ik verstomd. Ik zet me midden in de studio neer en het meisje komt naar me zitten. ’Jenny’ zegt ze en ze steekt haar hand uit. ’Jess’ antwoord ik. ’Nogal een klap he? Dat vond ik ook toen ik je voor het eerst op tv zag’ geeft ze toe en ze staart voor zich uit. ’Ik kon het niet begrijpen waarom je zoveel op mij leek. En op’ ze slikt even moeilijk. ’En op mijn biologishe papa’. Biologische papa?! ’Zijn wij?’. Ik schud mijn hoofd en kijk dan op naar Jenny die me aankijkt. ’Ja we zijn een tweeling’ zegt ze met een glimlach. ’Gescheiden bij de geboorte’. Ik schud even mijn hoofd, verbaasd over wat Jenny allemaal zegt. ’Kijk mama en papa waren bevriend met een geweldig koppel. Ze waren vriendelijk, vrijgevig, fantastisch gewoon. Perfect. Buiten één ding, ze konden geen kinderen krijgen. Elke adoptieaanvraag werd afgewezen en ze raakten in de put. Tot.’ ze kijkt me aan met een glimps van een glimlach. ’Tot onze mama zwanger werd. Al snel bleek dat ze in blijde verwachting was van een tweeling. En zo goed als onze ouders waren, waren ze bereidt één van de baby’s af te geven aan hun vrienden die zo wanhopig graag een kindje wilden’. Ze neemt even adem en wacht op mijn reactie. ’Ga door’ dring ik aan. ’Wel zodra wij geboren waren, namen onze ouders met spijt in het hart afscheid van één van ons. Ze wisten dat het beter was dat als we dan toch gescheiden moesten opgroeien, we dat ook beter in een ander land zouden doen. Ik verhuisde met mijn adoptieouders naar New York en jij bleef thuis.’. Ik knik. Het begint me allemaal te duizelen. Ineens ben ik gewoon een deel van een tweeling. ’Ik heb het nooit geweten tot ik je op tv zag. Ik vond het zo raar, dat jij zo hard op mij kan lijken en dan zag ik dat je zo leek op iemand die ik al eerder had gezien. Ik zocht het hele huis af naar foto’s van vroeger en toen vond ik ze. Een foto van mijn twee vaders. Ik herkende zijn gezicht omdat jij zo hard op hem leek. Toen ik nog wat verder zocht, zag ik onze ouders samen op de foto. Ik wist meteen dat zij mijn moeder moest zijn, want het was alsof ik naar mezelf keek’. Ze haalt even adem en kijkt of ik nog kan volgen. ’Zodra mijn zogenaamde ouders thuis kwamen vloog ik op hen af en ik heb hen urenlang uitgehoord. Na lang aandringen, vertelden ze me het hele verhaal. En nu hebben we elkaar terug gevonden’. Ik knik zachtjes. ’Maar wat deed je dan in het ziekenhuis?’ vraag ik niet-begrijpend. ’Ik volg je al een tijdje’ geet ze blozend toe. ’Sinds jouw.. onze tante dood is. En toen ik het hoorde van Joe, ben ik met het eerste vliegtuig naar je toe gekomen. Alleen bedacht ik net iets te laat dat het niet het geschikte moment was voor mij om op het toneel te verschijnen. Het was dan ook niet de bedoeling dat je me zag, daarom was ik zo snel weg’. De naam Joe raakt me als een klap in mijn gezicht. De hele dag had ik nog niet aan hem gedacht en alle opgekropte emoties komen er ineens uit. Zodra Jenny ziet dat ik moet wenen, slaat ze een arm om me heen.

Reageer (8)

  • Misguided

    Omg, da's kei onverwachts ö

    1 decennium geleden
  • CouchPotato

    Nu is ze verdrieteg om Joe ö
    Maar het is toch haar eigen beslissing geweest?
    Maar goed, ik snap het wel hoor!
    En jij zult ook wel snappen dat je snel verder moet met deze geweldige serie!
    <33 Eline

    1 decennium geleden
  • Dazzled

    Jenny is gewoon een dikke stalker ö
    Supeeeer ^^
    Snel verder :Y)
    Loveit<3

    1 decennium geleden
  • Nudity

    Oh, ik ben toch zó goed dat ik je ga troosten:Y)
    En jij bent toch zó goed dat je zo'n verhaal kunt schrijven! Ik wordt gewoon jaloers op je>.<
    Snel verder hé, en ik heb nu geen zin om een ellenlange reactie achter te laten weetje:Y)

    XXX
    Jenny

    1 decennium geleden
  • coloredwords

    ö
    Snél Verder gaan héa:Y)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen