¦7¦

‘Waar is Sam?’ vroeg ik ‘Hij woont in de nieuwe huisjes met zijn verloofde.’ Vertelde ze. Mijn wenkbrauwen schoten omhoog. ‘Is hij verloofd?’ vroeg ik ongelovig. Ze knikte met een glimlach. Fijn mijn broertje gaat nog eerder trouwen dan mij. ‘Met Leah?’ Ze schudde haar hoofd. ‘Met Emily Young, de nicht van Leah.’ Haar glimlach verdween een beetje. Arme Leah, ze hield zoveel van Sam. Leah is altijd mijn beste vriendin geweest. Zij was de enige waarmee ik nog contact had in Washington. ‘Woont Leah nog steeds thuis?’ vroeg ik. Ze knikte. ‘Dan ga ik ernaartoe, ik ben zo terug.’ Zei ik en ik rende het huis uit. Even denken. De Clearwaters. Rechtsaf bij de gemarkeerde eikenboom en dan vlak voor het strand links het bos in. Snel rende ik de weg tot ik bij een – weer – rood huisje aankwam. Ik heb nooit gesnapt waarom de huisjes rood zijn, waarom niet blauw of groen? Ik klopte op de deur. Na een paar tellen werd hij opengedaan door een jongen rond de veertien, misschien vijftien. Hij keek me weer verbaasd aan. Zo ziet Seth er dus nu uit. Leah zeurde aan de telefoon de hele tijd over hem, hoe vervelend hij wel niet is. Maar hij zag er best schattig uit. ‘He Seth, ik zoek Leah.’ Zei ik. Hij keek me nog verbaasder aan maar hij vroeg niets. ‘Leah!’ riep hij. ‘Wat nou weer kleuter?’ hoorde ik. Ik grinnikte. Ze liep richting de deur. Toen ze mij zag keek ze me verbaasd aan. ‘En jij bent?’ vroeg ze. Ik keek haar vol ongeloof aan. ‘Je beste vriendin.’ Antwoorde ik. Haar mond viel haast open. ‘Mai?’ vroeg ze. ‘In levende lijven.’ Zei ik en ik wees naar mezelf. Ik snapte al waarom ze me niet herkende. Voordat ik wegging was Leah niet thuis. Ik kreeg van Sue haar nummer. Ze glimlachte en omhelsde me. Ze trok me mee naar binnen.

~~{*}~~