Ninetytwo

# Jess

Met een zucht laat ik me in de zetel vallen. Joe neemt al twee dagen zijn gsm niet op. Beantwoordt geen enkele sms of email. Het is echt kut. Ik dacht dat alles beter ging gaan zodra hij zijn geheugen terug kreeg. Alleen het wordt erger, hij heeft constant hoofdpijn, is vermoeid. En ookal heeft hij het nog nooit gezegd, ik zie in zijn ogen dat hij twijfelt. Twijfelt aan ons en hoe het nu verder moet. Ik zie dat hij nog van me houdt, maar dat hij niet begrijpt dat hij zoveel van mij kan houden nu hij zoveel van zijn herinneringen kwijt is. Dit bewijst dat hij echt van me houdt en dat onze liefde sterk is. Maar ik wou er niet op deze manier achter komen. Wat als Joe ervoor kiest dat zijn leven makkelijker is zonder mij? Want dat is het zeker, ik trek alleen maar ongeluk aan. Misschien moet ik wel naar daar gaan en er zelf een einde aan maken. Dan bespaar ik hem de pijn en kunnen we allebei verder. Ik kijk naar mijn ring en zie hoe hij langzaam wazig word door de tranen in mijn ogen.
’Big tears fall down like puddles
When something cuts it bleeds
Big storms leave towns in rubbles
Shore just recedes’ begin ik zachtjes te zingen.

’Take some time to secure
A stream of water to occur
But crying is a way to know
Your tears are how you learn and grow
So better off to let it flow
Stains on cheeks will come to know

Heartaches and hopes for healing
Through the raining of your tears
You'll learn the pain you're feeling

Take some time to secure
A stream of water to occur
But crying is a way to know
Your tears are how you learn and grow
So better off to let it flow
Stains on cheeks will come to know’.

De tranen rollen nu over mijn wangen en met verstikte stem zing ik verder.

’Tears, tears, tears, tears, tears, tears, tears
Tears, tears, tears, tears, tears, tears, tears

There may not be more than one of you
Appearing to be by your side
But if the ones you still love are here
To fight against time

Take some time to secure
A stream of water to occur
But crying is a way to know
Your tears are how you learn and grow
So better off to let it flow
Stains on cheeks will come to know

Tears, tears, tears, tears, tears, tears, tears
Tears, tears, tears, tears, tears, tears, tears’

Thommy springt op de zetel en ik neem hem in mijn armen. ’Hou je nog van mij?’ vraag ik onzeker. ’Ken je mij nog?’. Hij kijkt me aan en houdt zijn hoofd schuin. Dan begint hij te kwispelen en likt aan mijn neus. Ik glimlach waterig en aai hem over zijn bol. Kon ik maar zo’n gemakkelijk leven hebben.