Foto bij 6.3

Ik vins dit deel zelf niet zo goed, maar ik heb geen tijd meer om het aan te passen want mijn examens komen er aan en ik moet dringend beginnen leren. Dat wil ook zeggen dat het eventjes zal duren voor er een nieuw deel komt. ;(

De maan stond al redelijk hoog aan de hemel toen we de auto parkeerden, de rest van onze weg zouden we te voet afleggen.
‘Je weet wat je moet doen?’ vroeg ik nog eens voor de zekerheid.
‘Ja, wij doden Klaus, dan laat ik Elijah de beelden zien die jij gezien hebt en dan als laatste redt ik Damon’, ze zie het op als een kind die zijn les Nederlands aan het herhalen was.
We kwamen steeds dichter bij de open plek. Ik begon alles heel duidelijk te horen. Elena werd net geofferd. Elena zou dit overleven, dat wist ik, ze hadden iets gevonden om haar te redden. Ik spurtte – zoals afgesproken – naar de open plek om me te verstoppen in een boom. Ik zag alles gebeuren. Klaus was aan het begin van zijn transformatie toen Klaus in een zakte. Bonnie en Elijah kwamen eraan. Ik hoorde de Latijnse woorden van de spreuk al weerhalmen door de nacht. Ik zag hoe Damon de nek van Klaus’ heks omdraaide. Iedereen kwam in actie, ik ook. Het ging razend snel
‘Ik zal je helpen ze te vinden, ik zal je verenigen met onze familie’, Elijah stond op het punt om met Klaus weg te vluchten, toen ik me lanceerde, met een sierlijke sprong kwam ik op de grond terecht, net op het moment dat er zich een tweede stem in de spreuk voegde. Iedereen kwam tot stilstand iedereen keek me verstomd aan.
‘Livina’, Klaus’ stem zat verzadigd van de pijn, de transformatie was pijnlijk.
‘Livina’, zei Elijah ook, hij herinnerde me.
Toen ging alles zo ontzettend snel. Ik spurtte op de twee broers af, terwijl Felines stem, nu als enige, klaar en duidelijk door de nacht klonk, ik duwde Elijah van Klaus en trok zonder enige emotie zijn hart uit zijn borstkas trok, met de woorden; ‘ Revenge is sweet, deze is van hén.’
Toen was het gedaan, over en uit. Alle woede ebde weg uit mijn lichaam, niet alleen die van vandaag, nee, het was de woede die zich eeuwen lang in me had opgestapeld. Ik had mijn wraak gehad, nu kon ik eindelijk beginnen leven. Ik keek nog een laatste keer naar het levenloze lichaam van mijn vijand, voor ik het van de berg afschopte. Klaus verdween in de duisternis van de nacht en hij nam al mijn gekwelde gevoelens met zich mee. Hij had mijn familie vermoord, voor hij een vloek op ons, Originals, had laten leggen. Een vloek die er voor zorgde dat we niet zomaar vermoord konden worden. Dit was zijn verdiende loon. Toen ik me eindelijk bewust werd van de brandende blikken in mijn rug, draaide ik me om. Iedereen stond me aan te gapen. Iedereen behalve Elijah, hij keek doelloos voor zich uit, met levenloze ogen. Ik keek om me heen, daar achter de anderen, tussen de bomen, Feline. Ze keek geconcentreerd naar Elijah, ze liet hem de beelden zien. Een beweging trok mijn aandacht en plots veranderde de hele situatie. Ineens stonden Stefan en Damon vlak voor mijn neus. Hun houding was dreigend, ze konden elk moment aan vallen.
‘Wie ben jij?’ het was Stefan die het vroeg, zijn ogen gevuld met wantrouw.
‘Livina Rosalia Amélie Adonis, aangenaam.’
‘Dus niet Ella… Je bent een vampier… Hoe? Wat?’ Damon was volledig in de war, hij probeerde alles aan elkaar te knopen, wat hem duidelijk niet zo goed lukte.
‘Niet zomaar een vampier, wat Klaus jullie ook wijsgemaakt heeft, ik ben de oudste vampier.’
‘Arme Elena…’ Stefan sprak haar naam eervol uit, toch klonk het als een verwijt naar mij toe.
‘Och, alsjeblief zeg, dacht je werkelijk dat zij het niet wist? Zij was degene die me naar hier heeft gehaald. Oorspronkelijk met het idee dat ik Katherine zou doden, maar Klaus was net dat ietsjes belangrijker…’
‘Elena wist dit.’, Damon kreeg het nog moeilijker.
‘Het was helemaal haar idee’, vaag was ik me ervan bewust dat de stem van Feline was gestopt met praten, maar het drong pas echt tot me door toen ik een warme vochtige adem in mijn nek voelde. Traag draaide ik me om.
‘Dag Elijah, leuk je weer eens te zien, na al die jaren’,
‘Ik geloofde hem, hij zou me vermoorden, hoe…’,
‘Hij was niet te vertrouwen’,
‘Hoe vind ik nu ooit mijn familie terug?’
‘Ik help je, Elijah, we vinden ze wel’,
‘Maar… jij…?’
‘Wat zich zoveel jaren geleden heeft afgespeeld was Klaus’ idee, niet dat van jou of je familie. Ze geloofden gewoon in hem, ze waren er van overtuigd dat hij deed wat het beste was… Tot hij jullie begin uit te moorden, natuurlijk’,
‘Dankuwel, Juffrouw Adonis’, hij maakte een kleine buiging voor me, ‘ik ben u eeuwig dankbaar.’
Ik knikte eens naar hem voor ik me terug tot de rest wendde.
‘Feline, jij weet wat je nog te doen staat?’
‘Ja zeker, Juffrouw’,
‘Goed,’ toen draaide ik me naar Stefan, ‘ zeg tegen Elena, dat ze een prachtig meisje is, ik vond het een genoegen om haar deze dienst te mogen bewijzen. Feline, wij zien elkaar nog wel.’
Ik draaide me iets meer naar rechts en keek recht in een paar staalblauwe ogen, ‘Dag Damon,’ Ik kon me vergissen maar ik dacht te zien hoe zijn ogen zich vulde met tranen, ‘ zorg goed voor je geliefde.’
Toen voegde ik me bij Elijah, gaf hem een klein knikje, om duidelijk te maken dat alles hier was afgerond en samen flitsten we weg. Ik liet alles achter mij, Elena, Stefan en vooral Damon. Zij aan zij flitsten Elijah en ik door de nacht. Opweg naar een nieuw leven…

Reageer (4)

  • Jefferson

    Oeh samen met Elijah in het bos, 's nachts, oké dat klinkt wel leuk denk ik, misschien beetje te leuk, of nog leuker dan leuk? Ik hou van Elijah. :9~

    1 decennium geleden
  • Thhriller

    snel verder!!!

    1 decennium geleden
  • Nixon

    Oeh ja. Waarom ging het in TVD niet zo en leeft die eikel nu nog?
    Snel verder!!

    1 decennium geleden
  • Frederique95

    awesome snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen