54.

Julie en ik waren heel erg close geworden. Ik was nu hoogzwanger en voelde me erg gehandicapt. Julie en Alice hielpen me nu bij bijna alles. 'Wil je nog wat drinken?'vraag Julie. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee bedankt.'Julie was echt een schatje, maar die broers van haar bezorgde me de kriebels. 'Vind ik ook hoor,'had Julie me half lachend, half samenzwerend gezegd. 'Kom je Julie, we moeten wat bespreken,'zei Jake. Julie volgde hem naar de keuken. De twee roedels hadden zich samengevoegd en alle informatie uitgewisseld. Toch had Sam niks over Julie] Marc en Jack te zeggen en Julie niks over de anderen. Was best wel grappig eigenlijk. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Ik werd wakker omdat ik een geweldige buikkramp had. Alice zat al naast me. 'Carlisle komt zo thuis,'zei ze. 'Wat is...'maar verder kwam ik niet. Ik hoorde vaag een autodeur dichtslaan en ik zag Carlisle nog. Hij legde zijn hand op mijn buik. 'Ze is niet gedraaid,'zei hij en hij bracht me naar boven. De kramp werd heviger. 'Het komt goed,'beloofde Carlisle. Ik voelde een naald in mijn huid glijden en toen droomde ik weg.

'Cinthia,'zei Seth. 'Waarom wordt ze niet wakker?'vroeg hij bezorgd. 'Ze wordt snel weer wakker. Ik voelde iets warms tegen me aan. 'Cinthia,'herhaalde Seth. 'Hope,'zei ik, terwijl ik nog steeds mijn ogen dicht had. Zo wilde ik dat mijn dochter ging heten. Hope Ligula.