Seventyfive

-next day-

’Happy Birthday!’ wordt er zachtjes in mijn oor gefluisterd. Ik doe mijn ogen open en Joe kijkt me lief aan. ’Ik heb een verassing voor je’ zegt hij dan. ’Dus hef je kont en kleed je aan’ Hij gaat van het bed af en loopt de deur uit. ’Joe?’ zeg ik nog voor hij de deur sluit. ‘Ja?’ ‘Mooie kont’ grijns ik. Hij lacht even en iets later hoor ik hem de trap af gaan. Ik strek me helemaal uit van mijn vingers tot mijn tenen en gooi mijn benen dan over de rand van het bed. Ik huppel naar het raam en kijk naar buiten, Joe heeft de gordijnen al opengedaan en het raam open gezet voor frisse lucht. Buiten schijnt de zon al helder en meteen wordt mijn humeur er nog beter op. Ik ga naar mijn kast en haal er een fleurig zomerjurkje uit, met bijpassende ballerina’s. In de badkamer was ik me vlug en nadat ik me heb aangekleed, huppel ik naar de keuken.
’Weet je nu ben ik even oud als jou’ grijns ik en ik zet me aan tafel. ’Voor een maand dan toch’ lacht hij. ’Wat staat er vandaag op het programma?’ vraag ik en ik neem een nog lauwe chocoladecroissant. ’Buiten je geweldige feest deze avond? Ik zou het niet weten, jij bent de baas vandaag’ ‘De baas he?’ vraag ik bedenkelijk en ik neem een grote hap van mijn croissant die heerlijk smaakt. ’Nee ik ga niet alles doen wat je verlangt’ zegt Joe meteen. Ik neem zijn hand vast over tafel. ’Dat hoef je ook niet en bedankt voor de verassing’ zeg ik. ’Verassing? Dacht je dat je ontbijt de verassing was?’ vraagt hij. ’Ja’ antwoord ik twijfelend. ’Wacht’ zegt hij. Hij staat recht en loopt de keuken uit, mij nieuwsgierig achterlatend.
Stiekem kijk ik naar de croissants die op tafel staan, als ik er nu vlug ééntje naar binnen werk en als hij terugkomt nog één neem. Dan heb ik er drie gehad en hij denkt hij dat ik er maar twee heb gehad. Vlug werp ik nog een blik op de deur en vliegensvlug heb ik mijn tweede croissant naar binnen gepropt. ’Kom maar’ roept Joe uit de woonkamer.
Hij loopt naar me toe en houdt zijn handen voor mijn ogen. ’Joe? Wat ben je van plan’ vraag ik argwanend. ’Vertrouw je me niet?’ ‘Soms’ ‘Soms?’ vraagt hij verbaasd. ’Ja wie weet ben je eigenlijk een seriemoordenaar en ga je me nu in duizend stukjes snijden ofzo’ zeg ik geïnspireerd door mijn oneindige fantasie. ’Jij kijkt teveel tv’ ‘Ik moet toch iets doen als ik jou mis’ zeg ik. En ook al kan ik nu niets zien, toch weet ik dat Joe nu lacht.
Opeens wordt het terug licht voor mijn ogen en ik knipper even. Dan kijk ik naar beneden, recht in de ogen van de liefste pup ooit. ’Oooh!’ roep ik vertederd. ’Kijk hij heeft jou ogen’ zeg ik dan. Ik til de pup voorzichtig op en hij hem voor Joes gezicht. ’Wat als we nu naar de kust rijden en een strandwandeling maken?’ vraag ik blij. ’Ik denk niet dat hij nu al kan wandelen hoor’ zegt Joe twijfelend. ’Dan draag ik hem wel’ zeg ik. ’Komaan, met ons drietjes’ smeek ik. ’Dan zal ik maar aan mijn ma vragen of ze op Caitlynn en Darcey wilt passen?’ vraagt hij lachend. ’En Joe?’ vraag ik net als hij zich wilt omdraaien. ’Ja?’ ‘Je bent de beste’ zeg ik. Ik sla mij vrije arm rond zijn hals en geef hem een kus.