Seventyfour

# Joe

’Komaan Nick, hij was gewoon blij’ zegt Samantha sussend. ’Moest hij daarom op mijn broek plassen?’ vraagt hij lastig. ’Beter dan in mijn auto’ zegt Kevin en hij vlucht met Naomi naar boven. ’Komaan Nick, het is nog niet zo lang geleden dat Elvis ook een puppy was, hij deed dat ook hoor’ probeert Samantha nog. ’Jaja, ik ga me even omkleden’ reageert hij en hij loopt ook naar boven. Samantha rolt even met haar ogen naar me en volgt Nick dan naar boven. ’Let maar niet op hem’ zeg ik tegen de puppy die snuffelend de woonkamer onderzoekt.


# Jess

Dit is echt de perfecte middag van mijn leven, not. Hier zit ik dan, tekeningen in te kleuren. Ik, Jess de beroemde zangeres, zit hier.. thuis.. te kleuren! Geen spannende fuiven, shoppen met vriendinnen of romantische etentjes met mijn lief. Nee ik mag kleuren, jeej wat een fun. Ok stiekem vind ik het misschien wel fijn, maar dat is omdat ik niets beters te doen heb. Denk ik. Ooh my god!! Ben ik echt zo saai geworden, dat ik dit stiekem wel fijn vind?
’Kijk Jess’ zegt Darcey en ze laat haar tekening zien. ’Heel mooi. Ik ga even wat drinken halen’ Terwijl ik opsta, wrijf ik even door haar haren en ik loop naar de keuken. Daar neem ik 3 blikjes sinaasappelsap en ik loop terug naar de living. Ik maak de rietjes los en prop ze in de brikjes, ik geef er elk één aan Darcey en Caitlynn en prop dan zelf het rietje van mijn brikje in mijn mond. Ik verder met kleuren, tot ik opeens mijn kleurtje neerleg. Wat ben ik toch maar bezig? Ik ben tekeningen aan het kleuren en ik drink met een rietje een brikje sinaasappelsap. Somebody save me!! ’Trriiiing!!’ Godzijdank!
’Je bent terug!!’ zeg ik blij en ik sla mijn armen om Joe heen. ’Haha, heb je je verveeld zonder mij?’ ‘Bwa ik heb me weten bezighouden’ zeg ik en ik sleur Joe mee naar binnen. ’Met wat?’ Ik wijs naar de tafel en hij trekt zijn wenkbrauw op. ’Ben je daar niet wat te oud voor?’ vraagt hij lachend. ’Wel jij liet me in de steek duuus.’ ‘Ik liet je in de steek?’ ‘Ja, dus moest ik dit wel doen. Ik heb er toch al één voordeel uit’ ‘Hoezo?’ ‘Ik kan nu perfect binnen de lijntjes kleuren’ Ik neem zijn hand vast en sleur hem mee naar de tafel. ’Kijk’ zeg ik trots en ik laat hem mijn tekeningen zien. ’Woow’ zegt hij fluitend. ’Volgens mij, kom jij niet genoeg buiten’ zegt hij dan. ‘Denk je?’ vraag ik ironisch. ’Ik heb zo’n vermoeden’ ‘Weet je wat?!’ ‘Wat?’ “We gaan nu naar buiten!’ zeg ik. ’Kom Caitlynn, Darcey, we gaan naar het park, trek jullie schoenen maar aan’ Ze springen alle twee blij recht en lopen naar boven. Ik draai me naar Joe die me met een glimlach opneemt. ’Wat?’ ‘Niets’ antwoordt hij nog altijd glimlachend. Ik bekijk hem even scheef. ’Je zou echt een goede moeder zijn weetje’ zegt hij dan en hij slaat zijn armen rond mijn middel. ’Denk je?’ vraag ik. ’Ik weet het zeker, ik zie je zo al in de tuin spelen met onze kinderen’ zegt hij. Vertederd kijk ik hem aan. ’Met ons vijven in de tuin ravotten’ lach ik. ’Vijf?’ vraagt Joe. ’Ja, jij, ik, onze twee kinderen en de hond’ lach ik. ’En Caitlynn en Darcey zegt Joe. ’Ja’ antwoord ik bedenkelijk. Ik wil wel voor hen zorgen, maar ik wil ook zo graag een eigen gezin. Opeens voel ik me schuldig, hoe durf ik zo te denken? ’Jess?’ Ik voel hoe Darcey aan mijn broek trekt en lachend neem ik haar op. ’Dan zullen we maar gaan wandelen zeker?’ Ik draai haar even in het rond en zet haar dan terug neer. Joe neemt mijn hand vast en met ons viertjes lopen we naar buiten. Zachtjes voel ik hoe Joe in mijn hand knijpt. ’Ik hou van je’ zegt hij zacht. ’Ik hou ook van jou’ antwoord ik en ik ga wat dichter tegen hem aan lopen.