035

Ik lag al zo’n anderhalf uur op bed. Maar ik kon niet slapen. Grotendeels doordat het buiten licht was en ik me daar ontzettend aan ergerde. Ik had het gordijn dicht gedaan alleen toch ergerde ik me eraan. Ik zuchtte zachtjes voor de duizendste keer vandaag. Opeens hoorde ik de deur open gaan. Ik hoorde voetstappen mijn kant in komen. Ik was bang. Stel nu dat het David was. Hij was in de buurt en hield me in de gaten. Hij wist waar ik me op dit moment bevond.

Het gordijn, die als deur gebruikt werd in de deuropening, werd geopend. Opeens stond er een vrouw voor me. Ze knikte het licht aan. Justin’ moeder. “Hoi.” Glimlachte ze vrolijk. Ze liep naar me toe en vroeg hoe het met me ging waarop ik antwoordde dat het beter was, maar ik me nog niet helemaal lekker voelde. “Hier.” Ze reikte met een glas uit waar volgens mij thee in was geschonken. Ik glimlachte en bedankte haar oprecht. Ze was aardig.

“Je mag wel blij zijn dat je mee mag met Justin op tour.” Ik knikte. “Het lijkt me echt niet leuk om twee maanden alleen thuis te zitten op jouw leeftijd.” Eerst keek ik haar fronsend aan, toen keek ze nog niet naar me. Maar toen ze naar me keek knikte ik maar. “Ik zou dat echt niet kunnen, je kind voor twee maanden achterlaten omdat je op vakantie gaat.” Ik snapte haar nu helemaal niet meer. Hoe bedoelde ze, haar kind achterlaten omdat ze twee maanden op vakantie gaat?

“Ik hoop wel dat je moeder het leuk heeft, in die twee maanden. Waar ging ze eigenlijk op vakantie?” Ik schudde niet begrijpend mijn hoofd waardoor ze mij nu fronsend aankeek. “Uhm.” Mompelde ik. “Hawaï?” antwoordde ik meer vragend als een echt antwoord omdat ik gewoon echt niet snapte wat ze nu bedoelde. Hoezo ging mijn moeder op vakantie? Ze wist als dat waar was meer dan mij. “Ik en Justin zijn ook een paar keer naar Hawaï geweest, het is mooi daar en warm.” Glimlachte ze. Ik kon enkel zwakjes terug glimlachen.

“Justin en Selena zullen zo meteen wel terugkomen.” “Zijn ze gaan wandelen?” Ze knikte. “Denk het wel, en als dat niet zo is zien we dat morgen op internet.” Ik grinnikte, waardoor ze zelf ook lachte. “Het lijkt me echt rot voor hun, om steeds achtervolgt te worden door paparazzi.” “Is het ook, alleen ze moeten ermee leren leven. Hiervoor hebben ze zelf gekozen.” Ik knikte begrijpend. “Ze proberen het privé te houden voor iedereen, of ja. Ze willen niet dat andere er mee gaan bemoeien daarom praten ze ook nooit over hun relatie in het openbaar.” “Dat snap ik, als ik beroemd was zou ik dat zelf ook nooit gaan doen.”

Wow het is al 11 uur, wat gaat de dag vlug voorbij.