Seventythree

# Jess

’Stop met stralen!! Stop met stralen’ Nee het lukt niet, ik straal, de hele dag door. Ik zing de hele dag, dans door het huis. En als Joe hier is, straal ik nog dubbel zo hard. Je zou denken dat het de ring is die op mij reflecteert, maar dat is het niet. Het is gewoon Joe. ’Praat je nu ook al tegen jezelf?’ vraagt Joe die ineens achter me staat. In de spiegel zie ik hoe hij al net zo fel straalt als mij. ’Dat zijn de eerste verschijnselen van gek worden weet je. Wil ik wel met een krankzinnige trouwen?’ vraagt hij plagend. ’Dit ding krijg je toch nooit meer van mijn hand af’ zeg ik en ik laat mijn ring zien. ’Nóóit meer!’ Ik sla mijn handen om zijn middel en knijp Joe bijna fijn. ’Moeten we het eigenlijk niet aan de rest vertellen?’ vraag ik. ’Ik wou wachten tot op je verjaardagsfeest, als verrassing’ antwoordt hij. ’Morgen dus’ ‘Ja morgen’ Ik trek hem mee naar de zetel en ga op zijn schoot zitten. ’Hoe denk je dat ze gaan reageren?’ ‘Ik veronderstel goed, ze hebben me toch de ring gegeven’ antwoordt Joe lachend. ’Maar ik denk wel dat ze willen dat we wachten met trouwen’ Ik knik zachtjes. Ik was toch al niet van plan om meteen te trouwen. Verloofd zijn is de eerste stap, we hebben tijd genoeg.

# Joe

’Ik zou hier gewoon de hele dag kunnen zitten weet je’ zegt Jess. ’Jij misschien wel, maar na een tijdje word je zwaar hoor’ grap ik. Verontwaardigt draait ze zich om. ’Pardon?’ ‘Grapje?’ ‘Zo snel kom je er niet vanaf’ Ze duwt me in de zetel en gaat op me liggen. ’Nu blijf ik de hele dag zo liggen. Als straf’ ‘Perfect’ antwoord ik. Ik leg mijn handen om haar rug en voel hoe ze haar hoofd in mijn nek begraaft. ’Zalig’ mompel ik zachtjes.
’Dit kon ook niet lang duren he’ mopper ik als ineens de bel gaat. ’We doen gewoon niet open’ mompelt Jess in mijn nek. ’I like the way you think honey’ ‘Thanks darling’
’Het is precies dringend’ zeg ik nadat de bel nog zo’n 5 keren is gegaan. ’Ik sta echt niet op’ zegt Jess. Ondertussen voel ik hoe mijn gsm begint te trillen. Ik wring hem uit mijn broekzak, wat nogal moeilijk is aangezien Jess op me ligt.
Een sms van Nick. ’Doe open! Hebben je nodig voor Jess verjaardag!’
’Wie is het?’ ‘Nick’ antwoord ik. ’Kan hij niet wachten?’ ‘Nee’ ‘Ik blijf liggen’ ‘Is goed’ Ik neem haar vast en probeer zo goed als het goed uit de zetel te stappen. Dan loop ik naar de voordeur met Jess achter me aan. ’Eindelijk’ zucht Nick. IK hoor getoeter en steek mijn hand op naar Kevin, Naomi en Samantha die in de auto zitten. ’Jess, we zullen Joe even moeten lenen’ ‘Moet dat?’ vraagt ze met een pruillip. ’Ik kom wel terug hoor’ verzeker ik haar. ’Beloofd?’ ‘Beloofd’ Ik druk mijn lippen op de hare en voel hoe Nick me met mijn kraag wegsleurt.
’Waarom heb je me nodig?’ vraag ik zodra de auto begint te rijden. ’We moeten je cadeau nog gaan afhalen’ antwoordt Kevin. ’Kunnen jullie dat niet doen?’ ‘Het is jòù cadeau Joe’ zegt Samantha uitdrukkelijk. ’Waarom zijn jullie er dan allemaal bij?’ ‘We hebben foto’s gezien’ zeggen Naomi en Samantha in koor. ’En ze waren meteen verliefd’ zuchtten Nick en Kevin.
’Wat hebben jullie haar gekocht?’' vraag ik na een tijdje. ‘Een gibson gitaar, aangezien haar gitaar nogal sentimentele waarde heeft en er niet meer zo goed uitziet’ zegt Nick. ’Slim bedacht’
’We zijn er’ zegt Kevin. Meteen springen Naomi en Samantha uit te auto en ze spurten naar binnen. ’Meisjes’ zuchtten Nick en Kevin hoofdschuddend. ’Jullie kunnen nog geen dag zonder hen’ zeg ik grijnzend. We stappen uit en slenteren langzaam achter de meiden aan.
’Hij is zo schattig!!’ ‘Is het wel een mannetje?’ ‘Ik ga niet kijken hoor’ ‘Ja ik ook niet’ horen we meteen als we hen terug zien. ‘Het is een jongen ja!!’ zeg ik. ’En hij is voor Jess, dus pits hem a.u.b niet fijn’