53.

Ik keek naar Seth die lag te slapen. Ik wilde ook slapen, maar mijn slaapritme zo onregelmatig als ik weet niet wat. Ik lachte. Seth was zo schattig als hij sliep. Ik stond op en liep naar de badkamer. Ik keek naar mezelf in de spiegel. Ik was al een stuk dikker geworden. Ik pakte de rand van de was tafel vast. Ik was ontzettend misselijk. Heel fijn. Ik wachtte een paar minuten, maar het ging niet weg. Ik ging op de grond zitten en sloot mijn ogen. Ik werd nog duizeliger en wist niks meer.

'Cinthia?'hoorde ik Seth vertwijfeld zeggen. Seth, wilde ik antwoorden, maar ik was bang om over te geven zodra ik mijn mond opendeed. Seth tilde me voorzichtig op. Toen ik weer in mijn bed lag voelde ik een koude rilling door me heen gaan. 'Gaat het?'vroeg Seth weer. 'Ik heb het zo koud,'zei ik uiteindelijk. Seth ging naast me liggen en sloeg zijn arm om me heen. 'Cinthia, als je het niet volhoud... Je moet niet eigenwijs zijn hè?'Ik zichtte. 'Maak je geen zogen Seth,'zei ik, daarna viel ik weer inslaap.

'Jij kunt lang slapen zeg,'lachte Seth toen ik eindelijk wakker werd. 'Het is een gave... Hoelang heb ik eigenlijk geslapen?'vroeg ik nog half in slaap. 'Zo'n zestien uur.'Ik viel bijna uit mijn bed. 'Zèstien uur? Oh mijn God! En nu heb ik honger.'Ik stond op en liep naar de keuken. 'Hey Emily,'zei ik terwijl ik de keuken inliep. 'Honger?'vroeg Emily lachend. 'Ja, jij bent goed zeg.''Ja, nee, ik hoorde je maag al knorden toen je boven was. Je hebt net zoveel honger als de jongens na hun wachtronde.'Oké, charmant, niet dus.

-Oké, ik ben inspiloos, maar misschien helpt een leuke reactie???????-