¦3¦

De man deed zijn werk goed. Bij het vliegveld haalde hij eerst mijn koffers uit de achterbak. Rustig stapte ik uit en betaalde hem. ‘Moet ik ze nog naar binnen dragen?’ vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd en pakte met gemak de koffers op. Hij keek me verbaasd aan, hij had lopen ploegen om ze de achterbak uit te krijgen en ik pak ze zo op. Ik grinnikte zacht en liep het vliegveld binnen. Bij de balie moest ik wachten tot de vrouw klaar was met telefoneren. Geduldig keek ik haar aan. Toen ze klaar was keek ze met haar fake glimlach aan. ‘Goedendag en welkom bij DC Airlines, waarmee kan ik u helpen?’ vroeg ze beleefd. ‘Ik wil graag een ticket naar Port Angeles.’ Zei ik. Ze knikte en typte wat in op de computer. ‘Heeft u bagage? En mag ik u paspoort?’ vroeg ze. ‘Ik heb twee koffers en een rugtas.’ Zei ik en ik legde mijn paspoort op de balie. Ze pakte hem en typte meer gegevens in. ‘Dan mag u uw koffers op de band leggen en hier is uw ticket.’ Zei ze. Ik pakte het ticket aan en legde mijn koffers op de band. ‘Nog een fijne reis.’ Zei ze. Ik knikte en liep weg. Mijn vliegtuig ging over een halfuurtje, ik moest me een kwartier van te voren inchecken. Ik keek rond en zag een Starbucks. Ik liep er rustig naar toe en bestelde wat. Nadat ik mijn koffie op had werd mijn vliegtuig omgeroepen. ‘Willen de passagiers van vlucht 308 naar Port Angeles naar gate 7 komen?’ werd er gevraagd. Ik stond op en liep rustig naar gate 7. Nadat ik gecheckt was ging ik in de rij staan om het vliegtuig in te komen. Ik zat bij het raam en er zat gelukkig niemand naast me. Ik pakte mijn IPod en deed mijn oortjes in, dit zal een lange vlucht worden.

~~{*}~~