Fiftyfive

# Jess

Ik krijg mijn script in mijn handen geduwd. ’Hier die was je vergeten’ zegt Dan. Ik kijk hem dankbaar aan en blader naar de pagina van vandaag. De opnames beginnen met het midden van de film, wat een logica. Maar ja wanneer wat gefilmd wordt, hangt altijd af van verschillende factoren. ’Ken je je tekst?’ vraagt Joe. Ik kijk op en hij kijkt me lachend aan. ’Ja, jij?’ vraag ik. ’Ja ik hoop dat ik niet te veel wordt afgeleidt door je mooie ogen’ zegt hij en hij kijkt me recht aan. ’Slijmbal’ lach ik. ’Maar wel jouw slijmbal’ zegt hij. ’Dat je dat maar weet’ antwoord ik. We lopen naar de set. Elke moment moet ik me bedwingen om niet naar hem te staren, hem niet aan te raken, hem niet te kussen. Ik word bijna gek, hij is zo dicht bij mij en op het zelfde moment toch ook weer niet. Ik ben me er pijnlijk van bewust dat ik elke dag zal moeten doen alsof we gewoon vrienden zijn. De pers zou ons niet met rust laten moesten ze het weten en er zijn altijd wel mensen op de set die wat extra geld willen verdienen met de laatste nieuwtjes door te verkopen.
We staan stil voor de producer die nog druk in gesprek is met zijn assistentes en ik draai me naar Joe. ’Weet je dit is heel frustrerend’ zegt hij zacht. ’Ja he?! Ik wil beginnen met de opnames’ zeg ik ongeduldig. Ook al weet ik natuurlijk dat hij dat niet bedoelt. ’Ik bedoel wij’ zegt hij. ’Ik weet het’ antwoord ik. Eén seconde raak ik zijn hand aan om duidelijk te maken dat is net zo graag bij hem wil zijn als hij bij mij. Ik draai me terug naar de producer die net klaar is met zijn assistentes. ’Ok eer we beginnen, zal ik nog even een cliff not van de film geven. Russel Gordani – dat ben jij dus Joe’ zegt hij en hij kijkt naar Joe. ’ is een jongen die er helemaal alleen voor staat in het leven. Vrienden heeft hij niet en aan een baan kan hij niet komen. Hij trekt rond en komt uiteindelijk terecht in een klein dorpje ergens in Texas. Daar ontmoet hij Yentell Diona –jij dus Jessica’.’Jess’ verbeter ik hem. ’Jess. Dus verder met het verhaal. Haar vader vangt hem op op de range die hij bezit in ruil dat Russel hem helpt met het fokken van de paarden en het onderhouden van de range en het land. Yentell doet dit al sinds ze klein is en Russel raakt betoverd door haar onschuldigheid en liefde voor het vak. Wordt het wat? Of heeft Yentell geen oog voor liefde en heeft ze niks door?’ de regisseur stopt en kijkt ons één voor één verwachtingsvol aan. ’Een chickflick dus’ zegt Joe zacht naast me. Ik geef hem een por. ’Ik hou toevallig van chickflicks en wie weet kan je er nog wat van leren’ zeg ik. ’Wat dan?’ vraagt hij belangstellend. ’Hoe je met meisjes moet omgaan bijvoorbeeld’ antwoord ik. ’Ha Dat kan ik al’ zegt Joe zelfverzekerd. ’Weet je dat wel zeker?’ vraag ik plagend. Hij kijkt me verrast aan. ’ Dan beginnen we maar he. Eerst leg ik uit hoe het hier zal gaan. We beginnen voor we een scene filmen..’ roept de regisseur boven het geroezemoes uit. Ik luister aandachtig naar hem en probeer elk woord wat hij zegt in me op te nemen. Naast me kijkt Joe nog altijd vragend, ik lach even naar hem. ’Ok je kan dat al, maar je kan altijd wat bijleren he’ zeg ik zacht.
’Ik kan niet wachten om nog eens alleen met je te zijn’ zegt Joe tussen twee scene’s door. ’Wat je zegt’ antwoord ik. Hij komt wat dichter bij me staan en prult wat aan mijn ketting. Hij strijk met zijn duim over de ring en bestudeert nauwkeurig elke milimeter. ’Bedankt’ zeg ik. Hij kijkt op. ’Het is van jou’ zegt hij. ’Ik heb hem als zolang sinds..’ Ik laat mijn hoofd zakken en staar ingespannen naar mijn schoenen, niet wenen.

# Joe

Instinctief sla ik mijn armen om Jess heen, ik weet dat ze nog zoveel verdriet met zich meedraagt. Dat zou ik ook doen als ik zo goed als mijn hele familie verloren was. De enige familie die ze nog heeft zijn haar nichtjes en die kan ze nu ook al zo lang niet meer zien. ’Ik heb jou’ zegt Jess. Soms wordt ik bang als ze mijn gedachten raad. Is het wel normaal dat we elkaar zo goed aanvoelen? Dat we zoveel voor elkaar betekenen? Wat als één van ons nu? Nee Joe niet aan denken. ’Is er iets?’ vraagt Jess. Ik glimlach, ’nooit als ik bij jou ben’ zeg ik. Ze lacht naar me en we lopen terug naar de set.


de filmidee [ja het is dus DE idee, raar he? Oo] en de uitleg van de film is door Jenny [MoonlightX] daarom dat het zo goed is ^^