5. De Zweinsteinexpress

Een paar grote bruine ogen keken haar vragend aan. "Ja, natuurlijk!" zei Myelli snel en het meisje stapte binnen, gevolgd door een bekend gezicht. "Oh, hoi Myelli, ik vroeg me al af waar je zat!" zei Albus vrolijk toen hij binnenstapte. Het meisje ging tegenover Myelli zitten en keek Albus vragend aan. "Oh, ja, Myelli, dit is mijn nicht Roos, Roos, dit is Myelli, het meisje waar ik je over vertelde..." Roos stak haar hand uit: Roos Wemel, aangenaam." Myelli knikte en plots klonk er een kuchje: "Pardon, zou ik er ook nog bij mogen, alsjeblieft?" Albus draaide zich om en keek recht in paar felblauwe ogen. "Tuurlijk, kom erbij!" Albus zette zich naast Roos en het onbekende meisje ging naast Myelli zitten. "Dus jullie zijn ook eerstejaars?" De andere drie knikten. "Ik ben Minerva Fillister, en jullie?" "Myelli Night" "Roos Wemel en dit is mijn neef..." Roos werd verstoord in haar zin door de deur die openschoof: "Wel wel, Al, nog geen 5 minuten in de trein en je bent al meisjes aan het versieren! Een echte Zwadderaar!" "Shut it, James!" zei Roos, die de discussie over Zwadderich eerder die dag al had moeten aanhoren. "Ohja, moest Al jullie teveel lastig vallen, dames, James Potter is de naam, beschermer van dienst" zei hij, terwijl hij Myelli en Minerva een kushandje toewierp en daarna weer verdween. De 2 meisjes keken elkaar aan en rolden met hun ogen: "Jongens!" Roos grinnikte en Albus werd een beetje rood. "Geen zorgen, Al, er zijn uitzonderingen! zei Roos, "Ohja, dit is Albus Potter, James' jongere broer en mijn neef." "Aangenaam!"
Het viertal raakte aan de praat en onderwerpen zoals school, hobby's, afkomst enzovoort kwamen aan bod. Minerva bleek halfbloed te zijn, net zoals Roos en Albus, alle drie waren ze in de tovenaarswereld opgegroeid en toen onderwerpen zoals zwerkbal (Albus' grote passie) en verdwijnselen (iets wat Minerva vaak per ongeluk deed toen ze klein was) aan bod kwamen, legde Roos Myelli uit wat het was.
Al gauw werd het donker en een stem galmde door de trein:"Over vijf minuten arriveren we bij Zweinstein. Laat uw koffers alstublieft in de trein achter. De bagage wordt afzonderlijk naar school vervoerd."
Minerva, Myelli en Albus gingen zich snel omkleden en hun koffers terugzetten. Roos had haar gewaad al aan van in Londen en bleef in de coupé om snel nog eens in "Het Standaard Spreukenboek (niveau 1)" te doorbladeren. Ze kwamen weer samen in de coupé en babbelden gezellig verder tot de trein met veel geluid tot stilstand kwam. Ze namen hun koffers en stapten uit, waar ze al gauw Hagrid tegenkwamen: "Eerstejaars, deze kant, eerstejaars! Roos, Albus, hierheen!" Roos en Albus zwaaiden en trokken Minerva en Myelli mee de menigte in richting Hagrid, die naar eerstejaars bleef zoeken. Al en Roos kletsten vrolijk even met Hagrid en volgden hem dan richting de bootjes. Ze stapten met z'n vieren bij Hagrid in een bootje en vertrokken richting Zweinstein, dat voor hen stond te schitteren.
Hagrid grinnikte toen hij zag hoe bewonderend het viertal naar het kasteel keek. "Wauw, het is..." begon Myelli haar zin, maar ze vond het juiste woord niet, toch wist iedereen wat ze bedoelde. "En dit is voor de komende zeven jaar jullie thuis, dus wen er maar aan!"
De rest van de boottocht werd er bewonderend rondgekeken en plots zwaaiden Roos en Albus naar een persoon die op de steiger stond en het gezwaai met een glimlach en een kort knikje beantwoordde. "Dat is Marcel, beter gekend als professor Lubbermans, hij heeft samen met mijn ouders en Albus' ouders in de tovernaarsoorlog gevochten tegen de Heer van het Duister." fluisterde Roos. Ze meerden aan en stapten uit. "Eerstejaars, volg mij!" riep hij met een luide stem. Ze namen afscheid van Hagrid en werden uitgenodigd voor een kopje thee aanstaande vrijdag, samen met James en enkele andere Wemels er ook bij. Ze volgden professor Lubbermans tot voor een grote deur, waar hij tot stilte aanmaande en begon te spreken:
"Beste eerstejaars, welkom op Zweinstein. Zo dadelijk mogen jullie naar binnen en kunnen jullie deelnemen aan het banket ter ere van het nieuwe schooljaar, maar eerst worden jullie ingedeeld in de verschillende afdelingen. Die indelingsceremonie is zeer belangrijk, want jouw afdeling wordt voor de komende zeven jaar jullie nieuwe thuis en familie. Je deelt deze leerlingenkamer, volgt samen lessen en slapen in jullie eigen afdelingsslaapzalen. De verschillende afdelingen zijn Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich. Elke afdeling heeft een eigen nobele geschiedenis en opmerkelijke tovenaars en heksen. Tijdens jullie verblijf op Zweinstein leveren triomfen extra punten voor jullie afdeling op en overtredingen minpunten, de afdeling met het meeste punten op het eind van het schooljaar krijgt de afdelingsbeker. Zo, ik kom jullie straks halen, als de ceremonie begint."
Professor Lubbermans verdween door de gigantische deur waar ze voor stonden en opgewonden begonnen leerlingen tegen elkaar te fluisteren. Albus frunnikte nerveus aan z'n nieuwe gewaad. Myelli zag het een nam even z'n hand: "Al," fluisterde ze, "je moet je niet zo druk maken over in welke afdeling je komt, je zal zien, het komt wel goed." Roos knikte instemmend en meer tijd voor commentaar was er niet meer, want professor Lubbermans verscheen weer en zei :" Volg me, we zijn klaar voor jullie." De gigantische deuren werden geopend en de eerstejaars staarden verbaasd voor zich uit. Het plafond weerspiegelde de donkere hemel met sterren en de enorme zaal werd verlicht door duizenden zwevende kaarsen. Professor Lubbermans liet de leerlingen halthouden tussen twee afdelingstafels en de lerarentafel, waar op het verhoog een houten krukje stond met een versleten tovenaarshoed op lag. Er klonk een licht geroezemoes, maar dat verdween gauw toen plots de hoed begon te zingen. Hij zong over de verschillende afdelingen en hun eigenschappen en Myelli kwam net als de anderen tot de conclusie dat je alleen de hoed op je hoofd moest zetten. Na het lied werd er hard geapplaudiseerd en professor Lubbermans haalde een opgerold stuk perkament tevoorschijn:
" Als ik je naam zeg, kom je naar voren, zet je de hoed op en ga je op het krukje zitten om ingedeeld te worden. Azalmon Jade." Een meisje met een lange zwarte vlecht liep naar voor en zette de hoed op: "Zwadderich" Luid applaus klonk van de uiterst rechtse tafel en het meisje liep naar de tafel. "Braanhart Thomas" werd een Huffelpuffer, net zoals Bootsman Michel. Charleson Marcus werd de eerste Ravenklauwer en anderen volgden. Minerva werd als eerste ingedeeld bij Griffoendor."Mergel Meredith" klonk er en enkele leerkrachten keken verbaasd, het meisje met ravenzwarte haren en een bleke huid stapte naar voren en nog voor de hoed haar goed en wel had aangeraakt, weerklonk er Zwadderich.Myelli snapte de opschudding niet en plots weerklonk haar naam. Roos gaf haar een kneepje in haar hand en aarzelend stapte ze naar voren, waar ze op het krukje ging zitten en professor Lubbermans de hoed op haar hoofd zette: "Wel wel wel, wat hebben we hier?" klonk er door Myelli's hoofd. "Ja, alleen jij kan met horen, dit zit allemaal in je hoofd. Dus, wat zal het worden: Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf of Zwadderich? Huffelpuf en Ravenklauw lijken mij niet echt jouw ding, dus Griffoendor of Zwadderich, een moeilijke keuze... " "Zwadderich kan toch niet, ik ben een dreuzelkind" dacht Myelli. "Jij, een dreuzelkind? Wat jij wilt... hmmm dan wordt het maar..."