Thirtynine

# Jess

Ik word wakker en voel me al meteen terug moe, de nachtmerries waren gewoon uitputtend. Telkens opnieuw hoorde ik Joe’s woorden, telkens opnieuw zag ik Joe’s gezicht, de walging, de teleurstelling in zijn ogen. Mijn wangen voelen nat aan en mijn ogen pijnlijk. ’Goedmorgen’ zegt Samantha met een waterig lachje. Ik lach zwak terug, dit is alles behalve een goede morgen en dat heeft Samantha zelf ook door. Als ik uit de zetel probeer op te staan, val ik bijna op de grond. Ik loop naar mijn kamer en zie mijn spiegelbeeld. Mijn hele gezicht is vol geschilderd met make-up, ik lijk net een slet. Mijn ogen dwalen af naar beneden, naar mijn kleedje. Flashbacks herinneren me eraan hoe ik me de afgelopen tijd heb gedragen. En ik schaam me, ik schaam me diep, ik loop naar da badkamer en haal alle make-up weg. En dan hou ik het niet meer al het opgekropte verdriet om mijn tante vloeit eruit. De tranen voelen bevrijdend, met elke traan voel ik me verdrietiger, maar dat voelt juist goed. Ik was zo bang om terug verdrietig te zijn, maar nu weet ik dat het moet. Ik moest rouwen om mijn ouders, mijn nonkel, mijn neefje en nu om mijn tante. Zonder rouwen kan je niet verder, ik toch niet. Ik loop naar mijn inloopkast en haal alle nieuwe kleding eruit. Alle kleding die ik voor deze breakdown nooit zou dragen vliegt er genadeloos uit terwijl de tranen nog over mijn wangen stromen.
Vanaf nu beter ik mijn leven, de oude Jess is terug. En iedereen mag het weten. Hoe kan ik dat beter uiten dan met een lied? Een oprecht lied, met mijn echte gevoelens, eerlijk en oprecht. Ik loop naar mijn laptop en klik op het programma om op te nemen, dan neem ik mijn gitaar. Ik kijk even of hij nog gestemd is en klik dan op play.
’You used to call me your angel
Said I was sent straight down from heaven
You'd hold me close in your arms
I loved the way you felt so strong
I miss you
I miss your smile
And I still shed a tear
Every once in a while
And even though it's different now
You're still here somehow
My heart won't let you go
And I need you to know
I miss you, sha la la la la
I miss you
You used to call me your dreamer
And now I'm living out my dream
Oh how I wish you could see
Everything that's happening for me
Without you I don't know how my life will be
But I believe
It's not goodbye
Cause I will remember you
And I will see you again
When I rise
Cause I know and I believe
I will see you in eternity
I know you're in a better place, yeah
I know you're where you need to be
Even though it's not here with me’ Zing ik. Ik haal even adem.
’I'm sick of playing all of these games
It's not about taking sides
When I looked in the mirror, didn't deliver
It hurt enough to think that I could’ zeg ik zacht. Ik klik op stop. Meteen brand ik het liedje op cd, zonder er nog eens naar te luisteren. Ik stuur een mail naar Dan dat hij meteen naar hier moet komen.
Alles gaat ongelofelijk snel, Dan staat na 5 minuten voor mijn deur. Hij luistert samen met Samantha naar het liedje, terwijl ik hem zenuwachtig gade sla. Ik bijt nerveus op mijn nagels. Een half uur later heeft Dan al zijn contacten bij elkaar geroepen. Het gaat in een sneltempo, vandaag wordt de single op Itunes gezet, morgen wordt een videoclip gemaakt en het liedje wordt zo snel mogelijk op cd gezet om in de winkels te verkopen. ’Dit gaat je reputatie redden’ zegt Dan.
Ookal weet ik dat het niet waar is toch knik ik. Ik weet wel wat mijn reputatie gaat redden, namelijk laten zien dat ik veranderd ben. Geen clubs, geen drank, geen sigaretten en zeker geen Taylor meer. Dan maak ik een grotere beslissing, ik ga terug naar huis, ik ga terug in ons huis wonen, terug naar school om mijn jaar af te maken. Ookal weet ik dat ik er alleen ga zitten, de rest is ondertussen afgestudeerd en dat wil ik ook. Ik wil Caitlynn en Darcey terug zien en voor hen zorgen.