Hoofdstuk#2

Hoofdstuk 2
Stillaan dacht ik dat ik moet rennen.Ik zei "Ah oke.Maar ik moest tegen 5 uur thuis zijn."Ze wees naar de klok die in het café hing."Maar mijn schat,die klok staat 1 uur voor."Zei Milan met een gemene lach."Ik bedoelde om 4 uur."Zei ik nog vlug.Milan vroeg "Wil je anders met Manu meegaan naar mijn huis?"Ik antwoordde heel beleeft dat ik niet wou.Ik ging naar buiten en nam mijn fiets.De hele weg naar huis maakte mij bang.Wat als hij me volgt?Ik keek achter mij en zag nog altijd een zwarte auto met donkere ramen.Die auto reed de hele tijd achter mij.Thuis aangekomen ging ik naar het fietsenkot.Daar smeet ik mijn fiets en liep naar binnen.Mijn moeder vroeg: "Zo snel al thuis?"Ik antwoordde"Ja het was vandaag niet maar volgende week."Elke dag wachtte ik op mijn vriendinnen,we gingen altijd in groepjes naar school.De zwarte wagen passeerde elke dag langs mijn huis.Mijn vriendinnen waren er nog niet.Mijn moeder was er niet meer.Ik ging naar buiten,wachtend op mijn vriendinnen stond ik daar.Maar ze kwamen zelfs om half 9 nog niet.Ik werd ongerust en belde Josefien,dat is de moeder van Algje.Algje was mijn allerbeste vriendin.Ik vroeg waarom ze er nog niet waren.Maar ze wist het antwoord niet.Toen ze haar telefoon afgelegde stond de zwarte wagen stil voor haar deur.