Hoofdstuk 7
Vivianne staat op en loopt uit het groepje.
'Waar ga je heen?" Vraagt Shin.
Vivianne draait zich om.
'Ik ga met die knul praten, ik wil nu weten waarom hij zo doet!" Roept ze heldhaftig.
"Leuk je gekend te hebben.' Zegt Tasje.
Shin staat op en wild met Vivianne mee, maar ze houd hem tegen.
"Ik wil dit alleen doen, ik moet het gewoon weten.
En hij moet weten dat ik ook wel boos kan zijn.' Zegt ze en Shin knikt.
'Geef een gil als je ons nodig hebt.' Zegt Kiro en ze knikt.
"Goed dat ik hard kan gillen.'Glimlacht ze even en loopt dan verder.
Na een tijdje zoeken ziet ze Strify tegen een boom aan zitten.
Hij is helemaal in zijn gedachten gezonken.
Even twijfelt Vivianne nog, hij is wel super gemeen tegen haar.
Terwijl zij hem niks aan heeft gedaan.
Met al haar moed loopt ze naar de boom toe en gaat naast hem zitten.
"Strify?' Zegt ze verlegen, maar hij geeft helemaal geen antwoord.
'Wat heeft die knul?" Denk ze en schud heb een beetje heen en weer.
'JIJ WEER!" Roept hij boos als ze Vivianne ziet.
"Wat is er?
Je zat zo als of je niet op deze aardbol zat." Zegt ze.
'Was dat maar zo." Mompelt hij.
"Waarom?" Vraagt ze.
"Moet je in mijn leven bemoeien!" Zegt hij en kijkt Vivianne weer dodelijk aan.
'Ik wil weten waarom je zo tegen mij doet.
Ik heb je niks aan gedaan' Zegt ze en kijkt hem strak in zijn ogen aan.
"Je leeft." Zegt hij.
"Je kunt me alles vertellen, ik wil het weten nu." Probeert Vivianne zo kalm mogelijk te zeggen.
'Waarom aan jou." Zegt hij en kijkt de andere kant op.
"Omdat je mij kunt vertrouwen." Zegt ze en legt een hand op zijn schouder.
Strify kijkt haar aan en zijn dodelijke blik verander langzaam naar een onzeker blik.
"Vertel het, als ik het door vertel mag je me martelen." Zegt ze met een glimlach.
"Oké maar zweer het op de bijbel dat je het aan niemand verteld.
Want ik martel geen meisjes"
'Ik ben niet gelovig.' Zegt Viev
"Ik ook niet, maar bijbel ik een leuk woord.'
"Oké, ik beloof het op Strify's bijbel.' Zegt ze.
"Men moeder is afgelopen zomer gestorven." Zegt hij en kijkt verdrietig naar het gras.
"Wat erg voor je.' Zegt Vivianne vol mede leven.
Strify blijft maar stil voor zich uit kijken en snel veegt hij een traan weg.
"Weten de andere dat?" Vraagt Vivianne en hij schud zijn hoofd.
"Waarom, het is erg zo kunnen ze rekening houden." Zegt Vivianne.
"Ik wil niet dat iedereen het weet."
'Wie weet het dan allemaal?"
"Niemand, ik heb het de school niet eens gemeld.' Zegt hij.
"Kon je vader dat dan niet?" Vraag ik.
"Hij is aan het werken van 6:00 tot 18:00 zucht hij."
"En wie zorgt er dan voor jou?"
"Ik." Mompelt hij.
"Ben je enigs kind?" Vraag ik en hij knikt.
"Ik vertel niks tegen de andere, dat moet je zelf doen, als je wild dat ze je begrijpen.
Maar Strify, is er nog meer dat je kwijt wild?" Vraag ik en hij schud zijn hoofd.
"Met wat probeer je het verdriet te verwerken?" Vraag ik.
"Weet niet." Mompelt hij.
'Schelden, gemeen doen" Zeg ik.
"Misschien." Zucht hij.
"Is er niks anders waar je het door kan verwerken?" Vraagt Vivianne.
"Ja, er is wel iets waar ik blij van word." Zegt hij en kijkt me aan.
"Wat dan?"Vraag ik.
'Nee "wie" dan?" Glimlacht hij verlegen.
'Oké wie?' Zeg ik.
"Sisarre, ze weet me altijd aan het lachen te krijgen.' Mompelt hij.
"Waarom ga je dan niet vaker met haar om?"
"Wil ik wel, maar die kabouter plakt steeds aan haar.'
"Ik zorg wel dat die kabouter weg gaat." Lacht Vivianne en staat op.
"Kom je mee?" Vraagt ze, maar Strify schud zijn hoofd.
"Ik kom zo." Zegt hij en Vivianne knikt en loopt dan weg.
'VIEV!" Roept Strify nog en Vivianne draait haar zelf om.
"Bedankt." Glimlacht hij en Vivianne knikt.
"Ik wist wel dat er iets was.' Denk Vivianne vrolijk en loopt weer naar de rest.
"ZE LEEFT!" Roept Sanne blij en omhelst haar.
"Of ze is een geest." Zegt Tasje
'NEE ZOMBIE!" Lacht Demy.
"Jongens, ik heb met Strify gepraat, en geloof me er komt verandering." Lacht ze.
"Wat zei hij." Vraagt Kiro.
'Dat zegt hij zelf wel." Zegt Vivianne en gaat weer naast Shin zitten.
"Weet je dat zeker?" Vraagt Shin en Viev knikt.
'Heel zeker." Zegt ze.
"Ik hoef zijn kut kop niet te zien." Zegt Sis boos.
Vivianne reageert niet op Sisarre's commentaar.
'Kiro, ik ben mijn oorbellen in mijn kluisje vergeten wil je daar soms even heen gaan en ze ophalen?” Vraagt Viev en gooit de kluis sleutels naar Kiro.
"kom je mee Sis?" Vraagt hij.
'Nee, zij blijft hier!" Zegt Vivianne snel.
"Waarom?" Vraagt Sis.
"JAMES GAAT WEL MEE!" Lacht Tasje en duwt hem naar Kiro toe.
“Ik wil niet lopen.” Mompelt James.
‘LOPEN NU!” Dreigt Tasje James en snel loopt Kiro en hij weg.
Reageer (2)
hahaha leuk leuk
1 decennium geledengoed gedaan sis;)
O er is nog ene deeltje
1 decennium geleden