8. De Slakkers

Severus liep de leerlingenkamer binnen. Zoals wel vaker zaten en paar van zijn Zwadderaar “vrienden” daar rond te openhaard. Alecto (Kragge) merkte hem als eerst op. ‘He, Severus kom erbij.’ Alecto leek hem wel te mogen. Zei en haar broer hadden de grootste kans om de nieuwe ‘sprekers’ van de groep te worden. Want dit was Lucius zijn 7e jaar. En dat betekende dat hij van Zweinstein ging. Alecto zat, zoals wel vaker, bij haar oudere broer Amycus. ‘Was is Lucius?’ merkte Severus kalm op. En hij nam een slok pompoensap uit een van de beker die op tafel stonden. Alecto haalde haar schouders op. ‘Waarschijnlijk naar zo’n Slakkersfeestje. Niets aan volgens Lucius. Maar je nooit te weinig connecties hebben, he.’ Grinnikte ze. Severus verslikte zich bijna in de pompoensap. Maar wist zich op tijd te heerstellen voordat iemand het leek te merken. ‘Ik wist niet dat Slakhoorn ook zijn zinnen op Lucius had gezet.’ Alecto knikte. ‘Rabastan van Detta en Lorian Arduin zijn er ook heen.’ Glimlachte ze hoofdschuddend. Severus grinnikte. Meer uit zenuwen dan dat hij het nou zo grappig vond. Alecto dacht gelukkig het 2e . En schonk hem nog een glimlach. Severus probeerde het niet te laten merken. Maar hij maakte zich zorgen. Lucius, Lorian en Rabas zouden Lily ontmoeten. Het meisje met wie ze hem waarschijnlijk wel vaker gezien zouden hebben. Misschien wiste ze het allang. Maar als ze het nog niet wisten zou hun vermoeden over Lily’s bloedstatus vanavond zijn bevestigt.

De avond zorgde verder ook echt voor afleiding. Hij werd gevuld met een gesprek over de jongen die volgend jaar zou komen. En Zwarts al Severus goed had opgelet. Tot zijn opluchting zou hij, volgens de andere, in geen enkel opzicht op Sirius lijken. Zijn broertje was een rasechte Zwadderaar. Met sterke idealen. ‘Zoals een echte Zwarts betaamde.’ Had Alecto plechtig gemeld. Ik was dus blijkbaar niet de enige die iets tegen Potter en Zwarts, nou ja Sirius dan, had. Later die avond kwamen de andere terug van het Slakkersfeestje. Hun ogen waren onafleesbaar. Misschien leken in die van Lorian een soort voorpret door te schemeren. Maar dat was waarschijnlijk zijn eigen interpretatie. Het liep al tegen het einde van de avond en iedereen ging dus maar naar bed. Hoewel Lucius nog even na praten met Amycus en Alecto. Severus probeerde het te negeren. Maar hij had een onrustig gevoel. Een opmerking over Lily had hem meer gerustgesteld. Maar het kon toch niet dat het hun totaal niet was opgevallen? Of wel? Het hij misschien geluk gehad.