102°

‘Ik denk dat ze jullie band ook niet kan breken, of moeilijk, maar Aro heeft na Eleazar niemand meer verloren dus waarschijnlijk wil hij Santiago niet kwijt’ zei Edward. ‘Maar Eleazar had een gave en die heb ik niet, ik ben alleen sterker’ zei Santiago. Edward haalde zijn schouders op. Ik zuchtte. ‘Kunnen we echt niet weg?’ vroeg ik. ‘We kunnen wel weg, maar het heeft geen nut’ zei Santiago. ‘Alice wanneer komen ze?’ vroeg ik. ‘Een uur’ zei ze. Ik zuchtte, dan kon je al helemaal niet vluchten. ‘Wie komen er?’ vroeg ik. ‘Aro en Marcus en een paar leden van de wacht’ zei ze. ‘Waarom Caius niet?’ vroeg Santiago. Ze haalde haar schouders op. Ik zuchtte en keek naar Tagas. Hij zat verveeld op Emmett’s schoot te luisteren naar verhalen over honkbal. Ik snapte niet waarom Emmett dat zo leuk vond. Ik ging naast Alice zitten en legde mijn gezicht in mijn handen. Wat als alles fout gaat? Straks verlies in Santiago! Of nog erger, straks verlies ik Santiago en Tagas! Ik zuchtte weer en keek op. ‘Moet Tagas mee?’ vroeg ik. Alice keek naar Edward die knikte. Ik zuchtte, zo breng ik hem in gevaar. Ik voelde een hand over mijn rug wrijven. Ik hoefde niet eens op te kijken om te weten wie het was, Santiago natuurlijk. ‘Er gaat niets gebeuren lieverd’ zei hij zacht. Ik antwoorde niet. ‘Tagas’ zei ik. Tagas keek op van Emmett’s schoot. Ik spreidde mijn armen. Hij sprong op en rende naar me toe. Ik glimlachte en trok hem in mijn armen. Ik omhelsde hem stevig. ‘Ik hou van je lieverd’ zei ik zacht.