Lieve allemaal, hier nog een hoofdstukje ik ga echt proberen meer te schrijven want ik vind dat jullie dat verdienen. Ook wil ik gaan beginnen aan een nieuw verhaal omdat ik na volgende week klaar ben met school en toch niks toen doen heb. Dus zouden jullie op deze poll willen stemmen wat jullie leuk zouden vinden? Dus *klik hier* Enjoy van dit hoofdstukje!!

POV Carlisle:

Ergens in het zuiden hoorden ik iemand rennen. En niet op mensen tempo, nee. Dit was iemand net zoals wij, en aan het tempo te horen niet zomaar iemand. Bella. Ze kwam eindelijk naar huis. Het gevoel dat ik toen kreeg was een mengeling van verschillende gevoelens. Het best te beschrijven als blijdschap en opluchting maar bovenal zielsgelukkig. Ik hoopte echt dat het wat zou worden tussen Bella en Edward want ze zouden echt goed voor elkaar zijn en Bella en de baby daar geloofde ik ook in ze had op een dag echt genoeg zelfbeheersing, dat wist ik zeker. Bella was intussen nog maar een paar seconden van me verwijderd en ik rende naar buiten om haar om de hals te vliegen, maar aan de blik op haar gezicht te zien wilde ze dat niet. Ze begon heel snel te raaskalken over een vrouw die zwanger was en van de klippen was gesprongen en dat ik moest meekomen. Ik antwoordde dat ik mijn tas pakte en dat zij Edward moest gaan halen want dat kon nog wel eens handig zijn. Zo snel als ik kon pakte ik mijn tas en rende in de richting die Bella me gewezen had. En toen rook ik het, bloed. Ik rende sneller en sneller want zo te ruiken zou de vrouw het niet lang meer volhouden. Toen ik haar zag liggen bekroop me een angstig gevoel, ik had een deja vu met Bella. Ik stelde me voor aan de onbekende vrouw en vertelde haar wat ik met haar ging doen maar ze schudde haar hoofd en zei; 'red de baby' daarna tilde ze met de allerlaatste kracht die ze nog had haar hand op en gaf me een tasje. Daarna blies ze haar laatste adem en fluisterde; 'baby komt goed.' Zo snel als ik kon pakte ik mijn scalpel en sneed haar buik open. Ik hoopte dat ik snel genoeg was om de baby te redden. En toen hoorde ik het, het kloppende hartje. Onder al het bloed lag een jongentje en schattig mooi zachtroze jongentje. Helemaal bebloed, maar zo schattig. Ik pakte het op en knipte de navelstreng door. Op dat moment kwamen Bella en Edward aanrennen te geschokt om de dorst te voelen. Edward haal de vrouw hier weg, breng haar naar ons huis! beval ik hem. Bella ga warm water maken en zet een teiltje klaar! beval ik haar. En ik rende achter ze aan met de baby kirrend in mijn hand naar huis.

Reageer (4)

  • Dreambelievr

    Ga snel verder of voel mijn ongenadige wraak. *dramatisch muziekje* hehe *gemene lach*

    1 decennium geleden
  • Dinnetje

    HEEEEEEEE'S SOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
    CuTe


    hahaha,

    Snel verder(flower)

    1 decennium geleden
  • Dreambelievr

    Was die vrouw Esmé? Ik dacht van wel. Zou hij haar nog kunnen redden? Ik hoop het echt wel!

    1 decennium geleden
  • vampgirly

    Awh, zo'n lief klein babytje(H)
    Godver, nu lijk ik zot harteloos omdat ik eerst aan de baby denk en dan pas aan die vrouw, maar Carlisle zal haar wel redden, hè, hij is nog altijd samen met Esméee(K)
    Verder(flower)(H)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen