♥ 19.

#AshleyPOV

Stiekem sluip ik even weg en ik verschuil me tussen de stoelen in de kerk. Lina heeft me meegesleurd. Aangezien één of andere loser ziek is gevallen, heeft ze mij achter mijn boeken heen gesleurd. Met als resultaat: ik loop hier rond in een joggingbroek en een topje die hun best tijd al hebben gehad. Onderweg heb ik geprobeerd om mijn haar enigszins te kammen, met als resultaat dat ze vettig werden. Ik heb ze dan maar samengebonden in een scheve staart en hoop dat ik hier zo snel mogelijk weg raak eer iemand mij ziet. Ik zoals… Oh nee. Joe. ’Waarom zit jij hier?’ vraagt Joe verbaasd. Ik kijk even paniekerig rond en trek hem dan naast me op de grond. ’Shhh! Ik verstop mezelf’ fluister ik. Joe begint te lachen en ik hou snel mijn hand voor zijn mond. ’Als je zwijgt, help ik je hieruit’ ‘Hmphwoehs’ ‘Wat?’. Joe trekt zijn hoofd weg zodat mijn hand van zijn mond afglijdt en kijkt me droog aan. ’Ik zei.. Wie zegt dat ik dat wil?’ ‘Ik heb net gehoord dat ze de zware dingen naar binnen gaan brengen.’ ‘Oké ik volg je’. Ik kijk hem grijnzend aan en neem dan zijn hand vast. Op mijn hurken sluip ik langs de stoelen door, zodat we op de zijkant van de kerk uitkomen. Ik draai me naar Joe om en houdt mijn wijsvinger voor mijn mond als teken dat hij stil moet zijn.
Ik kijk even om me heen en als ik zie dat er niemand is, draai ik me weer om naar Joe. Met mijn vingers tel ik af: één, twee, drie!! We staan recht en rennen naar buiten. Lachend en nog steeds hand in hand, lopen we rond de kerk tot we op een klein parkje uitkomen. Nog eens bedankt’ zegt Joe. Ik haal mijn schouders op. ’Is niets’.
’En kijk je uit naar morgen?’ vraag ik. Ik heb me verplaatst naar de schommels die in het parkje hangen en schuif met mijn voeten door het zand terwijl ik zachtjes heen en weer wieg. ’Bwa, ik ben wel blij voor Kevin.’ ‘Wel blij?’ ‘Goed ik ben niet zo akkoord met zijn keuze’. Hij zucht even. ’Hij en Daniëlle kennen elkaar al zolang dat ik denk dat ze liefde en genegenheid met elkaar zijn beginnen te verwarren. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Daniëlle, maar ze is gewoon niet de ware voor Kevin’. Ik knik bedachtzaam, ik heb zo’n idee wie wel de geschikte persoon voor Kevin is. ’Heb je er met hem al over gepraat?’ ‘Om wat te zeggen? Hé Kevin, ik ben het niet eens met je keuze van vrouw, denk je niet dat het beter is om de bruiloft af te blazen?’. Hij schud zijn hoofd. ’Ik dacht het niet’ beantwoordt hij zelf zijn vraag. ’En daarbij, hij moet gelukkig zijn. Dat is alles wat voor mij telt.’ ‘Jullie zijn wel een hechte familie hé?’ ‘Ja, we kunnen elkaar alles vertellen.’
’Zal ik je duwen?’ vraagt Joe na een tijdje voor zich uit gestaard te hebben. ’Wat?’. Hij knikt naar de schommel. ’Oh, ja dankje’.


Did I mention it's my Birthday?