♥ 7.

#LinaPOV

’En? Wat vind je ervan?’ vraagt Daniëlle zodra ze ons over de grote wijngaard achter het hotel heeft geleid.
’Perfect’ antwoordt Kevin. ‘Kots.’
’Echt? Oh ik hou van je’ ze gaan dicht bij elkaar staan en staren elkaar in de ogen. ‘Braak.’ ’En wat denk jij?’ vraagt Daniëlle aan mij. ‘Well I think I just threw up a little in my mouth.’ ’Geweldig en met het hotel zo dichtbij is ook wel handig’ zeg ik. ’Het is geweldig’ zegt Daniëlle blij tegen Kevin. Ze staren elkaar weer zo verliefd aan en ik wend mijn hoofd af. ‘Ashley?! Waar blijf je?!!’ ’Ohja. Dat hebben we nog niet gezegd zeker?’ vraagt Daniëlle aan mij. ’Wat? Hebben ze net besloten dat ze een video willen van hun bruiloft? En dat ze me dan gaan dwingen ernaar te kijken?’ ’Er komt wat familie van Kevin om het hier ook te bekijken’ zegt ze. ‘Ohnee.’

Ik word voorgesteld aan iedereen en glimlach beleefd. Kevin’s ouders lijken mij heel vriendelijke mensen. En zijn jongste broertje is zó schattig, ik voel me zo thuis bij hen. Ik ben zó jaloers op Daniëlle, ze heeft dé perfecte verloofde, dé perfecte schoonfamilie. Zou het opvallen als ik haar ontvoer en haar plaats inneem? ‘Komaan Lina doe normaal en get over it!’ ’Waar is Joe?’ vraagt Denise ineens. ‘Nog meer mensen? Waar is Ashley?’ Ik haal even diep adem en draai me dan om, om even een drankje te gaan halen. ’Wooops sorry’ zegt de jongen waar ik tegenaan loop lachend. ’Joe daar ben je’ zegt Kevin. ’Lina dit is Joe mijn oudste broer. Joe dit is Lina de weddingplanner’ zegt hij. ’Lina, noemde dat meisje dat je’ Joe stopt meteen met praten als hij Kevin’s blik ziet. ‘Dat meisje dat? Heeft Kevin over mij gepraat?’
’Waar bleef je?’ vraagt Kevin om van onderwerp te veranderen. ’Ik heb een meisje buiten geholpen met haar koffer, ze was nog al aan het sukkelen..’ ‘Ashley.’ ’Excuseer me even’ zeg ik en ik loop naar buiten. Daar staat Ashley langs haar koffer –die wel heel erg groot is- met grote ogen naar het hotel te kijken. ’Ben je van plan daar te overnachten? Want je kan bij mij op de kamer hoor’ zeg ik lachend. ’Ooh hi’ zegt ze. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. ’Wat een hotel’ zegt ze en ze fluit. ’Uhu kom nu maar naar binnen, ik hou het niet meer alleen uit’ Ik grijp haar koffer vast en wil doorlopen, maar ik geraak niet vooruit. ’Euhm, heb je bakstenen daarin ofzo?’ vraag ik. ’Haha, heel grappig’ zegt ze ironisch. We slepen met veel moeite de koffer naar binnen en iets verder dan de ingang stop ik. ’Ik kan niet meer, het is jou koffer, sleep jij maar verder’

#AshleyPOV

’Hulp nodig?’ vraagt de jongen wat me net ook al geholpen heeft met mijn koffer. ’Als je het niet erg vind’ zeg ik blozend. ’Tuurlijk niet’ antwoordt hij. ’Naar waar moet hij?’. ’Naar mijn kamer, ik loop wel mee’ zegt Lina. We lopen achter Joe aan naar de lift en Lina port me in mijn zijn. ’Au’ ‘Waar is dat goed voor?’

meisjes en hun koffers he x']