38- Meneer onbekend

Ik kon hem wel afmaken! Dat hij eens met zijn poten van Gill afbleef! Gill kwam grijnzend naast me staan en zei: 'Het was maar een ongeluk, hoor.' Kwaad keek ik haar aan. 'Als je zo doorgaat, gebeurt er nog eens iets ergs!' 'Hoezo?' vroeg ze me met grote ogen. 'Wel..' begon ik, maar William kwam er tussen: 'Sorry Gill, het was niet de bedoeling om op jou te vallen..' 'Is niets, het is vergeven.' Gill lachte naar hem. Maar ik keek hem even kwaad aan: 'Was dat letterlijk of figuurlijk bedoeld?' Hij kuchte even en keek wat bezorgd naar Gill. 'Hé, gaat het wel een beetje? Heb ik je pijn gedaan?' Ik werd nog kwader, omdat hij me gewoon negeerde. Ik greep hem stevig bij zijn kraag en herhaalde mijn vraag nog een keer. 'Was dat letterlijk of figuurlijk?!' 'Felicia!' riep Gill geschrokken, 'Laat hem los!' 'Als hij antwoordt..' Iedereen was al naar ons aan het kijken. 'Jongens, ik ken jullie een paar dagen.' William keek me raar aan, maar hij zag bleker. Gill sloeg haar armen over elkaar en zuchtte, duidelijk niet blij met dit. Ik liet zijn kraag los, maar ontvreden ermee. Ik geloofde zijn antwoord niet echt. Ik ging op zoek naar mijn volgende slachtoffer.

Met trompetgeschal werd het duidelijk dat het pauze was. Ik liep snel naar Gill. 'Hé, weet je waar het wiskundelokaal is?' 'Wiskunde?' ze trok haar neus op. 'Meen je dat we hier wiskunde krijgen?!' 'Wat had je verwacht?' grijnsde ik haar toe. 'Dus je weet het niet?' 'Wacht.' ze keek even rond en liep dan glimlachend naar een jongen toe. Een knappe jongen. Erg knap zelfs. Hij had een halflange bruine coupe en bijna lichtgevende blauwe ogen. Ik ging snel naast Gill staan. 'Hoi!' ze glimlachte vriendelijk naar hem. 'Mag ik je eens een vraagje stellen?' En dan zonder op antwoord te wachten: ' We zijn hier nieuw en we zoeken het wiskundelokaal, zou je ons alsjeblieft kunnen uitleggen hoe we er komen?' 'Oh, tuurlijk.' Hij lachte opgewekt en een paar van zijn vrienden keken wat verbaasd naar ons. Waarom is ze ook recht op een groep jongens afgestapt? ' Gebouw 3 op de eerste verdieping het tweede lokaal op de eerste gang rechts.' Hij knipoogde. 'Dankjewel!' zei Gill en wilde zich omdraaien. 'Hé, wacht!' We draaiden ons terug om. 'Wat is er?' wilde ik weten. 'Jullie zeiden dat jullie nieuw waren? Van wie zijn jullie de dochters?' 'Athena.' zei ik. 'Aphrodite!' zei Gill vrolijk. Er verscheen een grote grijns op zijn gezicht: 'Natuurlijk. Ik ben een zoon van een van de Horen, de godinnen van de seizoenen. Mijn moeder heet Thallo. En ik ben Eran.' 'Ik ben Gill, aangenaam.' 'Felicia.' zei ik en lachte wat onnozel.