This is me

Ik zal mijn verhaal niet mooier maken dan dat het is.
Verwacht geen fantasieën over eeuwigdurende liefde of meer van dat soort onzin.
Ook zal ik proberen om niet te veel in details op te gaan, dat zou alleen maar gaan vervelen.
Maar om mij te begrijpen moet je eerst mijn geschiedenis kennen.
Van mijn geboorte tot mijn ontwakening.
Het begin en het eind.
Het alles en het niets.
Vergeef me als ik misschien cynisch of arrogant overkom, maar als je zolang hebt geleefd als ik, en onder dergelijke omstandigheden, kan je niet anders dan jezelf wapenen tegen het leven.
Alle eigenschappen die ik ooit had zoals aardigheid en medeleven heb ik nu diep binnen in mij verborgen.
Het zou mijn dood beteken als ik dergelijke emoties te veel zou laten zien, en deze keer voorgoed.
Want weet je, ik ben nu niet bepaald menselijk te noemen.
Er zijn vele benamingen voor mijn soort, maar de meest gebruikte is toch wel: vampier.
Je moet me niet verwarren met de vredelievende vampieren waarover nu zoveel geschreven wordt.
Vampieren die dierenbloed drinken of in het zonlicht kunnen lopen.
Als dat een mogelijkheid zou zijn dan had ik die graag aangenomen.
Maar ik heb mensenbloed nodig om te overleven, en als ik ooit dom genoeg zou zijn om te proberen om in het zonlicht te lopen, dan zou ik het niet kunnen navertellen.
Daarintegen zijn de verhalen over uitzonderlijke kracht en snelheid wel waar, net zoals de verblindende schoonheid die wij ontvangen wanneer wij veranderen.
Maar genoeg uitleg voor nu.
Laat ik beginnen met mijn jeugd, de onbezorgde en gelukkige tijd die met het verstrijken van de jaren steeds meer begint te vervagen.