100°

De pijn in mijn keel bleef aanhouden. ‘Pap, ik ga even verder jagen’ mompelde ik en ik rende weg. Na wat herten rook ik Santiago en Tagas. Meteen rende ik ernaartoe. Tagas was een puma aan het leegdrinken, ik had de neiging hem te pakken, zo’n klein kind bij zo’n groot en gevaarlijk beest. Boos keek ik naar Santiago. ‘Rustig maar, ik heb hem eerst gedood.’ zei hij. Ik knikte. ‘Dan is het goed.’ Mompelde ik. Toen Tagas klaar was keek hij me met een glimlach aan. ‘Lekker’ zei hij. Ik grinnikte en pakte hem op. ‘Dat zei ik toch.’ Zijn ogen waren weer heldergroen. Santiago’s ogen waren weer oranje goudkleurig. Ze waren beiden vol. Ik zuchtte onhoorbaar, mijn ogen waren nog steeds rood, alleen iets meer tegen het oranje aan. Toen we terug liepen naar het huis op mensentempo zag ik Alec weer. Santiago siste en ging voor ons staan. Ik legde mijn hand op zijn schouder. ‘Ik kwam hem net ook al tegen, hij is niets van plan’ zei ik. Hij werd rustiger maar bleef in aanvalshouding staan. Alec keek alleen maar naar Tagas. Tagas keek hem met zijn grote groene ogen aan. Zo’n blik waar je meteen verliefd op word, zijn gave. ‘Pap.’ zei ik. Alec keek weer naar mij en sprong uit de boom waar hij in zat. ‘Dit is Tagas.’ Alec liep op ons af. ‘Tagas, dit is je opa.’ Fluisterde ik in zijn oor. Santiago keek Alec aan bij elke stap die hij zette. Ik legde kort mijn hand op zijn arm en liep meer naar Alec. ‘We zijn tenminste niet jou en je moeders ogen kwijt geraakt’ zei Alec. Ik grinnikte. ‘Nee, gelukkig niet’ zei ik. ‘Hallo Tagas’ zei Alec. Je zag in zijn ogen dat hij blij was. ‘Hallo opa’ zei Tagas zacht terug.