WS ~ 79

(Nyree)

Aangezien we bijna de hele nacht in de tuin hadden gezeten vertrokken we de volgende dag allemaal met kleine oogjes naar de studio. Ik begreep niet hoe ze het hier uithielden in de warmte. Het was hier snikheet! Nu al, en het was pas ochtend.

“Nyr, je begrijpt toch wel dat alles wat je vandaag te horen krijgt strikt geheim moet blijven, we weten dat je nogal een grote mond hebt en zo,” grijnsde Tom. “Spreek voor jezelf praterval” (een eigen domme samentrekking van ons) “& aan wie zou ik het trouwens moeten doorvertellen. Sinds ik enkel met jullie op trek wil niemand anders nog contact met me! Jullie zijn slecht voor mijn sociaal leven!” lachte ik. Bill zat alleen maar wat te lachen om mijn domme grapjes aangezien hij totaaaaaal nog niet wakker was.

Tom grommelde vanachter het stuur. Gustav grijnsde naar me. Hij wist duidelijk ook dat er nu een heel erg niet gemeende opmerking ging komen. “Jij bent slecht voor onze reputatie,” Ik drukte tegen zijn zetel in de hoop dat hij het gevoeld had. “Wacht maar Kaulitz, ik vertel Chantelle wat voor een gemeen monster er diep in jou schuilt,” Bill schoot luid in de lach en gooide me een knipoog. “Wat heeft Chantelle Paige hier mee te maken?” vroeg hij. Hij kon zich soms zo van de domme houden!

“Doe nou niet alsof het niet waar is Kaulitz! Ik weet ook wel dat je haar weer ziet sinds jullie terug zijn in L.A.! Bill heeft het me verteld gisteren, van een grote mond gesproken,” giechelde ik. “Jij kan ook nooit je mond houden hé,” mompelde Tom. Ik begreep niet waarom hij er nu zo lichtgeraakt over deed. “& waar haal je trouwens het lef vandaan me dat niet te zeggen? Ik ben trouwens heel erg blij voor je.” Ik klikte mijn gordel los en boog naar voren waar ik een kusje op zijn wang drukte.

---
Dat van Chantelle heb ik zelf verzonnen schatjes Geen paniek Ik wou er gewoon zoiets inzetten, maar aangezien niemand er echt een idee van heeft wat die twee daar uitspoken in L.A. heb ik gewoon iets verzonnen wat me nog vrij realistisch leek