Foto bij you are special (Tom lovestory) 5

reacties ?

Kelly pov:
Na school kwam Ellen super blij naar je toe. Jij: "Waarom ben jij zo blij?" Ellen: "Ah je raadt het nooit!!! we zitten in het cheerleader team!" Jij: "Wat?" Ellen: "Je hoorde me wel en je ziet er echt mooi uit!" Jij: "Ehm dankje." Ellen: "Niet verkeerd bedoeld e, maar je hebt net een auto-ongeluk gehad en je hebt maar een paar schrammen opgelopen." Je haalde je schouders op. Jij: "Tja ik zal geluk gehad hebben." Ellen: "Ja vast." Na een tijdje ging Ellen weg en keek je naar de kleding op je bed. Op je bed lag het cheerleaderpakje. Je zuchtte even. Wou je dit eigenlijk wel? Je had het eerder gedaan voor Ellen, maar je had nooit verwacht dat je in het team zou komen. Hopelijk kregen jij en Ellen geen ruzie. Ze wou altijd al populair zijn en hiermee kon ze het bereiken. Je pakte het cheerleaderpakje vast en keek er even bedachtzaam naar. Je smeet het in een hoekje en ging daarna naar beneden toe. Meteen kwam Lars naar je toe gelopen. Lars: "Zus!" En hij sprong in je armen. Hij keek je met zijn grootste puppyoogjes aan. Jij: "Wat is er Lars?" Lars: "Gaan we naar het park?" En hij keek je op zijn liefst en schattigst aan. Je ging naar de keuken toe met Lars nog steeds in je armen. Langzaam begon zijn glimlach te verdwijnen. Jij: "Mam ik ga met Lars naar het park toe e." Je moeder knikte en Lars kreeg een heel grote glimlach op zijn gezicht. Jullie stapten naar het park toe en onderweg bleef Lars je maar vragen stellen over die schrammen. Jij: "Weetje nog toen je bij oma viel op kiezeltjesweg?" Lars knikte heftig. Jij: "Toen had je ook schrammen." Lars: "Ben jij bij oma gevallen ?" Je keek je broertje aan. Wat was het toch een nieuwsgierige jongen. Jij: "Nee ik ben niet bij oma gevallen, ik ben van de fiets gevallen." Lars: "Waarom ?" Jij: "Ik verschoot van iets, ga maar spelen op de speeltuin." En je keek hem glimlachend aan. Ook Lars kreeg een glimlach op zijn gezicht en ging meteen naar de glijbaan toe.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen