#1

Victoria Point Pov.
De bomen en het bos maakte me rustig, ik dacht dat we naar een volle stad gingen, maar dat was gelukkig niet zo. Ik vond het niet erg om te verhuizen. Vriendinnen had ik niet en dat maakte me niets uit. Mijn roze rode lippen waren gekruld tot een glimlach en ik wist dat ik dit veel prettiger zou worden dan in New York waar ik niet mezelf kon zijn. Mijn moeder was gelukkig, ze kreeg een baan in Forks, als hoofdredacteur van de lokale krant daar. We zouden in een klein huisje gaan wonen, ik hield van klein, dan hoefde je niet te verbouwen, het enige nadeel was wel, dat ik een kleine kamer had en dat er net een tweepersoons bed in kon, een kast of iets anders paste gewoon niet. 'Hier is een dichtbegroeid bos, je kan hier heerlijk wandelen en vliegen.' 'Ja, daarom voel ik me zo thuis meteen.' ik dacht na over mijn veranderingsproces.

Ik sloopte mijn hele kamer af omdat nergens een bos kon vinden, de gedurende week had ik de hele tijd mijn nagels af moeten knippen aangezien ze te snel groeide, en toen mijn vleugels uit mijn rug kwamen, schreeuwde ik de boel bij elkaar, door de dunne muren die ons verbonden met de buren, kregen we politie aan de deur, en toen hadden we een smoes bedacht dat ik tegen de deur aan was gelopen. We kwamen er enkel af met een waarschuwing.

'Tadaa.' zei ze toen we uitstapte. 'Wauw, lekker dicht bij het bos.' Het kleine huisje stond bijna helemaal in het bos. 'Kom.' ze pakte haar koffer uit de achterbak van de auto en ik volgde haar voorbeeld. Samen liepen we het kleine huisje binnen en zette we de koffers in het kleine halletje. Samen liepen we door naar de woonkamer en de open keuken. Alles in de keuken was wat we nodig hadden, mijn moeder hield van bakken en koken. Mijn moeder was behoorlijk jong en we zagen eruit alsof we zussen, mijn moeder was namelijk tienermoeder, ze was pas dertig jaar. 'En wat denk je ervan?' 'Het is knus lief en mooi ingericht.' 'We delen wel samen een kast, niet dat het veel uitmaakt, we delen toch samen het kleding.' ik grinnikte en knikte. 'Maandag school.' zei ze en gaf me een schouderklopje. 'Dat is jouw kamer. Vind je het erg dat ik een grotere kamer heb?' 'Nee hoor'melde ik en deed de deur open van de slaapkamer, drie muren waren wit en de muur waar mijn bed stond was paars geschilderd, mijn lievelingskleur. Op mijn bed lagen de schoolboeken die ik dit jaar zou gebruiken. Ik had nog één hele week om de buurt te verkennen, als mens en als roofvogel.