028

Ik hoorde haar regelmatige ademhaling harder toen ik dichter bij haar kwam. Ze eliep vredig, ze zag er lief uit. Ze was schattig. Ik kon een glimlach niet onderdrukken, ik ging zitten op het bed. Niet op haar benen maar er net langs. Ik streelde met mijn duim zachtjes over haar haren heen. Ik kon haar eigenlijk niet wekken, maar ik wist dat het tioch maar een keer moest. Aangezien het al bijna half 12 was in de morgen. Ik zuchtte zachtjes en sprak haar naam uit. Ze reageerde niet. “Leslie.” Herhaalde ik nog een keer, nu iets harder. Ze knipperde een paar keer met haar ogen. Alweer glimlachte ik. Ze opende haar ogen rustig. “Hey.” Ze mompelde iets wat leek op hoi. Ik grinnikte zachtjes.

“Heb je lekker geslapen?” ze knikte en ging overeind zitten. Haar haren waren warrig door elkaar, wat een leuk effect gaf. Maar ze bleef mooi. Ze was prachtig. We staarde een lange tijd naar elkaar. Wat niet onprettig voelde, maar toen ik een raar gevoel in mijn maag kreeg keek ik vlug weg. Wat deed ze toch met mij? “We zijn al in Sunrise, nu zijn ze alles aan het opbouwen voor morgen. Je kunt wat eten als je wilt, en je zelf omkleden om daarna ook het gebouw in te lopen.” Deelde ik haar mee. Toen ik weer naar keek knikte ze alweer. “Dus wat ga je eerst doen eten of omkleden?” Ze keek naar haar handen. “Ik hoef niet te eten.” “Waarom niet?” Ze keek op. “Ik heb geen honger.” Zei ze zelfverzekerd. Hier twijfelde ik aan. “Weet je het zeker?” vroeg ik toch nog maar een keer voor de zekerheid. Ze knikte opnieuw. “Oké.” Antwoordde ik toch nog steeds niet honderd procent zeker. Je wist het nooit met haar. Ik bedoel, ze had wel een eetstoornis toch? Het kon dus zijn dat ze dit loog. Ik was gewoon bezorgd om haar.

Ik stond op. “Dan zie ik je zo wel in het gebouw zelf. Als je niet weet waar ik ben loop dan gewoon naar de zaal toe of vraag aan iemand waar Justin Bieber is. En als ze vragen wie Justin Bieber is zeg dan maar gewoon dat hij een knappe jongen is.” Ze schoot in de lach. Ik kreeg haar eindelijk echt aan het lachen. “Eigendunk.” Zei ze onder het lachen door. Iets wat mij moest laten lachen. “Ik kan beter vragen wie die lelijke jongen is.” Grapte ze. “Dat mag je niet zeggen.” Ik liep op haar af en legde mijn handen in haar zei. Ik begon haar te porren. Ze trok haar dekens verder over haar heen en probeerde me van haar weg te schoppen. Ze lachte hard. “Neem je dat terug? Neem je dat terug?” ze knikte lachend. Ik liet haar weer los. “Het was maar een grapje, als je me lelijk vind dan mag dat zo zijn. Nu moet je dus niet gaan denken dat ik zo’n arrogante jongen ben, het was namelijk maar een grapje.” Maakte ik haar duidelijk. Dadelijk begon ze dat te denken en dat wilde ik niet omdat ik zo niet ben. Ook al denken sommige dat wel van mij. “Ik weet dat je niet arrogant bent Justin.” Ik knikte en wilde weglopen. “Justin.” Sprak ze uit. Ik draaide me om. “Jij bent knap.”

Ik wil binnenkort weer een hoofdstukken dag houden, als je weet wat ik bedoel. Dan activeer ik veel hoofdstukjes op een dag, ik had ooit met mijn oude verhaal My Birthday Gift om elk uur geactiveerd. Maar jullie mogen kiezen wanneer? Morgen kan ik dat niet doen voor als je dat in gedachten had. Ps; Als ik dat van die hoofdstukken doe wil ik natuurlijk wel in de top 5 -aa-.