32.

Die ochtend word ik heerlijk wakker. Bill en ik liggen letterlijk tegen elkaar aangedrukt. Zijn oogjes zijn nog gesloten en zachte zuchtjes verlaten zijn mond die een stukje ophangt. Ik bijt zachtjes in zijn nek en een beetje geschrokken opent hij zijn ogen een klein stukje. Zachtjes blaas ik in zijn oor waarop hij meteen zijn hoofd mijn richting op draait tegen het kietelende gevoel. Een vage glimlach glijd over zijn gezicht als hij mij recht aankijkt. Opeens vliegt de deur van mijn slaapkamer open. “TOM!” gil ik en duik weg onder de dekens. Ik hoor Bill diep zuchten en ik giechel zachtjes. “Oh, ja sorry hoor!” hoor ik Tom. “En ga nu maar weer weg, Tom!” zegt Bill geïrriteerd. Als ik de deur weer in het slot hoor vallen steek ik mijn hoofd weer boven de deken uit. Uit het niets begint Bill te lachen. Verbaasd kom ik overeind. “Waarom lach je nou? Bill!” “Je haar” lacht hij. Snel spring ik uit bed, trek een onderbroek en te groot shirt aan en bestudeer dan mijn haar. “Oh Jesus” breng ik uit. Mijn haar is net een afro, oke dat is een beetje drastisch maar het piekt alle kanten op. “Aah, Bill! Jij bent hier ook aanstichter van hoor!” zeg ik. Hij is ondertussen ook uit bed gekomen en heeft een boxer aangetrokken. “Hoezo?” “Nou, jij vind het helemaal geweldig om met mijn haar te spelen en terug denkend aan vannacht…” Bill’s gezicht word rood en nu is het mijn beurt om te lachen. Grinnikend loop ik zijn kant uit en sla mijn armen om hem heen. “Ik vergeef het je hoor schat” giechel ik. Vervolgens laat ik hem los en bind mijn haar met moeite in iets wat op een knot moet lijken.

Beneden worden we door 3 paar ogen aangestaard. Bill word weer knalrood en ik loop rustig door naar de keuken. Ja, Bill was tot afgelopen nacht maagd. Ik niet, dat soort avonturen heb ik al meerdere malen gehad en vriendinnen die je dan glimmend aankijken ben ik gewend, dus 3 jongens die ik al jaren ken kunnen er ook nog wel bij. Met een croissant ga ik terug en plof tegen Bill aan. “Jongens, stop eens met staren” zeg ik met mijn ogen op de tv gericht. Bill drukt zijn neus even in mijn haar en probeert dan mijn croissant te bemachtigen. “BILL! Mijn croissant, joh!” lach ik en steek snel het laatste stukje in mijn mond. Tom zit me al minuten lang breed grijnzend aan te staren. “Tom, serieus, ik heb jou toch ook nooit aangestaard als je weer eens van je nachtelijke avontuurtjes had gehad?” Hard gelach schalt door de huiskamer en Tom draait mompelend zijn hoofd weer naar de tv.

Samen met Bill wandel ik (hand in hand natuurlijk) over het strand. Na veel gezeur heb ik hem meegekregen. LA is best veilig hoor en welke fan verwacht nou dat hij hier loopt met mij? Hopelijk geen één, anders hebben we een probleem… “Bill?” “Ja?” “Ik uh…-” verder durf ik niet. Misschien is het te kortdag? Ik slik mijn woorden in en stap langzaam verder. “Ik ook van jou” zegt hij opeens. Ik voel het kippenvel over mijn armen trekken en sta stil. Bill pakt me vast en kijkt me heel diep in mijn ogen aan. Ik kan niet meer doen dan verliefd terug staren. “Liz, je moet me iets beloven” zegt hij zacht. Ik knik. “Ga alsjeblieft nooit meer bij me weg, ik…” Hij ademt even diep in. “Ik kan niet zonder je” zegt hij met onvaste stem.

Even, heel even, kijk ik weer naar Bill toen hij 16 was. Die avond in het park van Loitsche. Die avond dat we elkaar alleen lieten.

Ik sla mijn armen rond zijn hals en ik voel zijn greep rond mijn rug versterken. “Niet aan denken” fluistert hij alsof hij gedachten kan lezen. “Bill, ik zou het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen je opnieuw te verlaten. Dat kan ik niet” Bill duwt me een stukje van zich af. Hij pakt mijn gezicht tussen zijn handen en wrijft zachtjes de opkomende tranen uit mijn ooghoeken . “Beloofd?” Ik knik hevig. “Beloofd” fluister ik. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en kijkt me met die lach aan waardoor ik ook begin te lachen. “Bill, ben ik jou vriendinnetje?” “Weet ik niet, ben ik jou vriendje?” Ik slaak een lachje. “Ja” zeg ik dan. Zijn hand glijd door mijn lange haren en ik kus hem, gewoon, omdat het kan.

Einde.