ik moest voor school een verhaal schrijven en dat werd deze dus en ik had zowiets van waarom zet ik hem niet op q dus hier is hij
hij is wel erg slecht vind ik

1 seconde, het duurde maar 1 seconde. maar voor mij voelde met veel langer.
Mijn beste vriend degene waar ik stiekem zielsveel van hield, zakte in elkaar. om nooit meer op te kunnen staan.

" moe hang ik tegen damon aan, terwijl hij mij naar huis bracht. 'Daaaaaamon ik wil nog niet naar huis' 'dan breng ik je naar iets veel leukers' fluistert hij in mij oor.
zijn hand grijpt de mijne en hij begint te rennen mij achter hem aan sleurend. lachend laat ik me doorhem lijden. Hij sleurde me een of ander donker steegje in 'kom maar' we lopen een brandtrap op, tot op het dak. Met open mond staar ik naar het uitzicht om me heen 'het is hier prachtig' fluister ik. naast me hoor ik damon lachen, weer pakt hij mijn hand en lijdt me deze keer naar het rand van het dak en gaat er op zitten. voor zichtig ga ik naast hem zitten, en kijk naar de stad die er adembenemend uitziet. mijn hoofd laat ik op zijn schouder zakken, zou ik het hem zeggen? of zou dit onze vriendschap compleet verpesten? "uhm damon ik uhm wil je wat zeggen, maar ik weet niet hoe''langzaam haal ik me hoofd van zijn schouder af. bemoedigend kijkt hij me aan. 'nou ja ik uhm' net als ik het wil zeggen begint damon hard te hoesten. zijn hand doet hij snel voor zijn mond, verschrikt zie ik bloed tussen zijn handen door komen.steeds meer langzaam zakt hij in elkaar naar achter het dak op"
'nee je mag niet doodgaan nee asjeblieft niet doodgaan' mijn tranen maken een donkere vlek op zijn shirt
Damon begon steeds erger te hoesten en er kwam steeds meer bloed uit zijn mond. 'ik hou van je, ga nou niet dood, ik hou zielsveel van jou. je bent me alles en meer, ik kan niet meer zonder jou. ga niet dood' zei ik steeds zachter. 'ik ook va *kuch kuch* n jou' verdwaasd en gelukkig keek ik hem aan. ik plaats mijn lippen op de zijne. een bom van vlinders ontploft in mijn buik. langzaam haal ik ze van de zijne af en zie dat zijn borst niet meer op en neer gaat. hartverscheurend begin ik te huilen. wetend dat ik niemand zou kunnen vinden om mijn hart aan te geven, want hij is gestorven net zoals damon.

Reageer (1)

  • wildheart

    wauw. kort maar zo mooi...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen