Two

De rest was naar huis gegaan. Ik werd opgehaald door mijn chauffeur Roger opgehaald. 'Rijden Roger' zei ik. Toen we bijna bij thuis was. Zag ik Dave samen met een meisje. Ik schrok en keek goed. Hij knuffelde haar. Zag ik het nou goed of zaten ze nou te knuffelen. Wie is dat meisje. Geen Dawn dat weet ik wel. Misschien een beetje overdreven. Het is maar een knuffel.
We reden de straat in en Roger stopte vlak voor mijn huis. 'Dankje Roger ik zie je' zei ik. 'Mam' riep ik door het huis. Niemand riep terug. 'Dan niet' zei ik. Ik zag het rode licht van de huistelefoon knipperen. 10 nieuwe voicemail berichten. 'Ach wat veel te veel werk om te luisteren' zei ik en wiste ze allemaal. Als het belangrijk was bellen ze wel nog een keer. Ik plofde op de bank neer en deed de tv aan. Ik zapte langs elke kanaal. Niks op tv. Ik het uit. Ik liep naar mijn kamer en pakte mijn laptop. Naast lag mijn telefoon. Die ging af. 'Bieber' hoorde ik. Dawn. 'Hee D wat is er' vroeg ik. 'Ik heb gewoon iemand nodig om mee te praten' zei Dawn. Zal ik haar vertellen over Dave. Ik dacht na. Nee toch maar niet. Weet je hoe gelukkig ze is met hem. Dat zou alles verpesten. 'Hallo aarde aan Bieber ben je er nog' zei Dawn. 'Ooh ja' zei ik. 'Waar zat je met je gedachten' vroeg Dawn. 'Nergens' zei ik.