Between love and hate [Aaron Ramsey]

Aaron Ramsey

‘Aaron, ik haat je!’ schreeuwde Rosaline en ze gooide een boek richting mijn hoofd. Ik ontweek het boek en keek haar boos aan. ‘Dat is algemeen bekend, bitch.’ Siste ik en ik ging bij het raam staan. Daar liep ze met haar hond. Elke avond zag ik haar lopen, elke avond bewonderde ik haar prachtige uiterlijk. Nog nooit had ik een woord met haar gesproken, Rosaline verbood me om met andere meiden te praten. Ze keek op en glimlachte naar me, ik glimlachte terug. Ons oude vertrouwde ritueel, zo gaat het al een half jaar lang. ‘Kijk je nu weer naar die snol!’ gilde Rosaline en ze kwam boos voor me staan. ‘Ik kijk naar buiten, laat me.’ siste ik en ik liep om haar heen. Ik liep naar buiten maar werd terug getrokken. ‘Aaron wacht, laat me niet alleen.’ Zei Rosaline zacht. Ik draaide me om en keek in haar prachtige bruine ogen. Een van de dingen die me direct opvielen toen ik haar had ontmoet, haar mooie bruine ogen. ‘Het spijt me, echt waar.’ Zei Rosaline zacht. ‘Het maakt niet uit lieverd.’ Mompelde ik en ik drukte een kus op haar voorhoofd. ‘Zullen we naar binnen gaan?” vroeg ze en ze liep naar binnen. Zo gaat het dus elke dag, al een half jaar lang.


Anne

Ik liep met Alix de straat in en ik hoorde het geschreeuw al van veraf. De buren waren weer eens bezig. Ze zijn beide zo jong, ik snap niet waarom ze nog bij elkaar zijn. Ze wonen al een half jaar naast me, en vanaf dag één maken ze al ruzie. Ik liep langs het huis en keek op. Ik glimlachte even naar de jongen en hij glimlachte terug. Zoals gewoonlijk. Hij heeft echt een mooi uiterlijk, ik snap ook niet waarom hij nog bij die bitch blijft. Ik ken hem misschien niet, maar ik weet zeker dat hij beter verdiend. Ik liep het huis in en maakte de riem van Alix los. Ik gaf hem een koekje en liep toen de keuken in. ’HOUD TOCH EENS OP MET JE GEZEIK. ‘ werd er in het huis hiernaast gegild. ‘Beter houden jullie op met ruzie maken.’ Mompelde ik. Er werd nog iets kapot gegooid en daarna knalde er een deur dicht. ‘En daar is de rust.’ Zei ik met een glimlach en ik liep naar boven. Tijd om te slapen, nu is het tenminste rustig. Ik ben alleen benieuwd voor hoelang het stil blijft..

Aaron Ramsey

Ik hoorde de wekker en drukte hem snel uit voordat Rosaline wakker werd en weer zou gaan zeuren. Ik stapte uit bed en liep naar de badkamer toe. Het klinkt misschien stom, maar ik leg ’s avonds mijn sport kleren al in de badkamer. Dan hoef ik tenminste niet langer bij Rosaline in de kamer te zijn. Ik trok mijn sportbroekje aan en een normaal zwart shirt. Opfrissen doe ik wel na het hardlopen. Ik ging snel naar beneden, werkte een banaan weg en trok toen mijn sportschoenen aan. Ik gooide de deur achter me dicht en stopte de huissleutel in de bloempot, zo hoef ik zo meteen tenminste niet aan te bellen. Ik begon met een rustig tempo en rende richting het bos. Ik vind het heerlijk om voor de training te gaan hardlopen, ik zie het als een soort van voorbereiding. En alles is beter dan bij Rosaline thuis te blijven. Ineens botste ik tegen iemand aan en viel ik achterover. Ik klapte met mijn hoofd op het pad en voelde er een steek door heen gaan. ‘Au.’ Mompelde ik en ik ging overeind zitten. ‘Oh sorry gaat het.’ Zei een meisjes stem. Ik voelde een lik over mijn hoofd en keek verbaasd op. ‘Hee, je bent mijn buurjongen. ‘ zei het meisje met een glimlach en ze gaf me een hand om op te staan. Ik pakte haar hand vast en ze trok me omhoog. ‘Klopt, ik ben Aaron.’ Glimlachte ik. ‘Eh ja, dat weet ik. Ik heb je naam vaak genoeg gehoord, de muren zijn niet zo dik.’ Mompelde ze en haar wangen werden een beetje rood. ‘Sorry.’ Mompelde ik en ik voelde me schuldig. Elke dag heeft ze moeten luisteren naar onze ruzies, die soms tot diep in de nacht duurden. ‘Maakt niet uit. En trouwens, ik ben Anne.” Zei ze met een glimlach. Ik bekeek haar eens goed, normaal gesproken zie ik haar alleen van een afstandje en dat is in het donker. Ze is echt prachtig, ze is gewoon nog mooier dan ik al dacht. ‘Is er iets?’ vroeg Anne lachend. ‘Je bent echt beeldschoon.’ Zei ik en Anne haar wangen kleurden rood. ‘Dankje.’ Mompelde ze. ‘Ik meen het, je bent echt prachtig.’ Zei ik en ik pakte haar handen vast. ‘Wat doe je?’ vroeg ze geschrokken. ‘Ik vind je leuk.’ Fluisterde ik en ik kwam dichterbij staan. ‘Je hebt een vriendin.’ Mompelde ze. ‘Je weet ook hoe het tussen ons zit.’ Mompelde ik en ik boog voorover. ‘Klopt.’ Zei Anne zacht en ze drukte haar lippen op die van mij. ‘Weet je. ‘ begon Anne toen ze me los liet. ‘Nou?’ vroeg ik zacht. ‘Ik vind jou meer dan leuk.’ Fluisterde ze en ze drukte haar lippen weer op die van mij. Dit is zo veel beter dan Rosaline…