Hoofdstuk 5.

''Mama..'' zeg ik zachtjes. Ik kniel naast haar neer. Justin slaat een arm om me heen. Mijn moeder ligt met een mes in haar buik op de grond. Ik voel de tranen al over mijn wangen stromen. Hoe is dit gebeurd? Ik hoor Justin ook snikken. ''Ik bel Pattie even.'' zegt hij terwijl hij mijn tranen wegveegt. Niet dat het helpt maar het is toch lief. Terwijl Justin Pattie belt sta ik op en loop naar de keukentafel, ik zie daar een papiertje liggen. Ik pak het op en lees het. Ik voel weer de tranen opkomen. ''Alsjeblieft papa nee.'' zeg ik zacht. Op het briefje staat: Ja dit had je niet verwacht. Wat heb ik jou moeder gehaat, klote wijf. Dit gaat er ook met jou gebeuren. Geniet maar van je laatste dagen, ookal heb je dat niet verdiend. Kusjes je allerliefste papa, whaha.
Justin komt de keuken binnen lopen en vraagt: ''Wat heb je in je handen shawty?'' Ik vertel wat er op het briefje staat in het Engels. ''Hij doet jou niks aan shawty, daar zorg ik voor, wie aan jou komt komt aan mij.'' Hij knuffelt me stevig. Als ik hem knuffel zie ik weer mijn lieve moeder liggen. Mama, dit had jij niet verdiend. Ik zie niks meer want het word wazig voor mijn ogen door alle tranen. Het lijkt net alsof ik miljoenen tranen heb die nooit opkomen. Als Justin zijn armen weer terugtrekt zie ik dat hij ook heeft gehuild. ''Ik ben er altijd voor jou.'' zegt hij. ''Ik hou van je.'' zeg ik snikkend. Als de deurbel gaat spring ik onder de tafel, bang dat mijn vader er stond. Justin kijkt even om de hoek en loopt dan naar de deur. Als ik Pattie in de deuropening zie staan, sta ik op, ze kijkt eerst naar mijn moeder die nog steeds bewusteloos op de grond ligt dan loopt ze naar mij toe en slaat haar armen om me heen, de tranen lopen als een sneltrein over mijn wangen. Ze sust zachtjes. Justin komt er ook bij staan en knuffelt ook mee. Ik kan het nog steeds niet beseffen dat mijn eigen moeder, degene die altijd voor me klaar stond, al mijn geheimen kon vertellen, die mij op de wereld heeft gebracht, nu overleden is. Ik trek mijn armen terug en ga weer naast mijn moeder zitten, ik pak haar hand vast hopend dat ze wakker word. Hoe moet ik verder zonder mijn allerliefste moeder...?