Sorry ik was 3 dagen op kamp. x.

Toen we in de auto stapten werden mijn ogen zwaar. Ik viel in slaap. ''Shawty wakker worden''. Ik strekte me uit. ''Waar zijn we?'' Vroeg ik terwijl ik uit het raam keek. ''O het huis waar ik verblijf'.'' Toen ik op mijn Iphone keek zag ik dat het al half 7 was. Huh? Waarom had mijn moeder nog niet gebeld? Nou ja ze zou straks vast bellen. Ik liep achter Justin aan. Wat huis?! Het is een mega villa! Ik stapte samen met Justin de villa binnen. ''Mam'' riep Justin. ''Haaai schat''. Toen ze mij zag kwam er een twinkeling in haar ogen, iets wat Justin ook had toen we elkaar voor het eerst ontmoeten. ''Mam, dit is Jolijn, mijn vriendin'' Justin fluisterde nog zacht in me oor: ''voor altijd'' Ik moest lachen. ''Hoi Jolijn, ik ben Pattie'' ''Hallo, leuk kennis met u te maken'' zeg ik beleefd. ''Je hoeft geen u te zeggen hoor, noem me maar gewoon je of Pattie.'' ''O oke.'' ik voelde dat ik bloosde. ''Je bent schattig als je bloost shawty.'' zegt Justin. En hij gaf me een kus op mijn wang. ''Wil je wat drinken Jolijn?'' vraagt Pattie. ''Nee hoor, maar bedankt.'' ''Justin, jij?'' ''Nee ik hoef ook niks hoor.'' zegt hij terwijl hij met een pluk van mijn haar speelt. Ik ben nog steeds niet gebeld. Opeens krijg ik een raar beeld voor me. Mijn moeder die word doodgestoken door mijn vader. Ik hoor allemaal gegil en geschreeuw. Ik wil dat het beeld en de geluiden weggaan, maar het gaat niet weg. Ik schud met mijn hoofd hopend dat het weggaat. ''Gaat het shawty?'' vraagt Justin bezorgd. ''Justin, wil je me naar huis brengen?'' zeg ik zachtjes, het lijkt net of iemand mijn keel dichtknijpt. ''Ja natuurlijk.'' ''Mam, ik breng Jolijn ff thuis.'' Pattie komt de keuken uitgelopen. ''Ja is go-.'' ''Ze onderbreekt zichzelf en zegt: ''Och meisje wat zie je wit'' ''Het gaat wel hoor mevrouw.'' Zeg ik met een kleine glimlach die helemaal fake is. ''Nou ik zie je gauw weer!, Doeg'' zegt Pattie. ''Ja inderdaad! Doeii.'' zeg ik vriendelijk. ''Waar zijn Ryan & Chaz eigenlijk?'' vraag ik terwijl ik al moe begin te worden. ''Die heb ik naar 't hotel gebracht toen je aan het slapen was.'' Justin lachte. Dat was het laatste wat ik hoorde. Want ik viel weer in slaap. Ik weet niet, ik val gewoon snel in slaap in auto's. Als ik wakker word zijn we er nog niet. Blijkbaar heb ik maar 5 minuten geslapen. ''Lekker geslapen shawty?.'' vraagt Justin met een glimlach. Ik hou zo van zijn lach. En ik hou zoveel van hem. ''Ja hoor.'' Ik voel me brak en misselijk. Ik voel dat er wat aan de hand is. Als Justin onze oprit oprijd. Spring ik snel uit de auto en stop ik snel de sleutel van de voordeur in het slot. Justin komt achter me aangerend. Als ik de deur open doe, schrik ik me kapot. O mijn god dit kan niet waar zijn... 

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen