Help is on there way!

Jaws en ik zijn eindelijk bij gekomen van het lachen en David is intussen ook weer opgestaan. Maar hij is bijna klaar met de discussie tussen de Engelse kakker en het kleine meisje.
'Meneer het was leuk u te ontmoeten. Het was ook leuk om jou te ontmoeten kleine meid. Okee dan huppel ik nu weg als en klein keurig net meisje met een teddy beer. Dat is goed kleine meid. Dag meneer. Dag kleine meid' Net als hij het laatste heeft gezegd huppelt hij de brug op als een klein meisje. En zingt 'Lalalalala ik ben een klein meisje! Kijk mij nou eens huppelen!' Er rijd een man op de fiets langs die hem raar en kijkt. Op dat moment besluiten we er een toneel stukje van te maken.
'Jonge Dame hoe durf je zomaar van mij en je vader weg te huppelen' roept Jaws naar David op een dames toon. Ik kijk hem aan en proest het dan uit. Jaws rent als een wanhopige moeder achter David aan. Waardoor de man hun nog raarder aan is gaan kijken en bijna tegen het paaltje aan knalt met zijn fiets. Daardoor begin ik nog harder te lachen. 'Meisje hoe durf je me uit te lachen' roept de man. Ik lach steeds harder en harder. De man ziet dat ik er niet helemaal 100% uit zie. En komt naar me toe gelopen. 'Meisje gaat het wel?' 'Het gaat wel' antwoord ik dronken. De man ruikt blijkbaar de alcohol en probeert me een beetje recht te houden. 'Je ziet er niet uit als een 16-jarige. Zo jong al en dan al alcohol!' Ik giechel dronken en wankel dan verder de brug op.

David en Jaws zijn al bijna de lange brug af. Ik ben pas op de helft en kan al bijna niet meer. 'Jongens wacht nou!' Ze stoppen niet en lopen stug door. 'Jongens!!!'
Het wordt steeds waziger voor mijn ogen en begin zwarte vlekken te zien. 'Jongens wacht n....' verder kom ik niet want ik zak in midden op de brug. Op de stoep blijf ik liggen. Zachtjes begint het te regen. Na een tijdje steeds harder. Het is koud en de rillingen trekken over mijn hele lichaam. Ja dat krijg je er van als je in alleen maar een zwart topje, witte skinny jeans met gaten erin en zwarte convers sneakers. Ik hoor de regen op de reling tikken en de auto's die voorbij razen. David en Jaws zijn nergens te bekennen. Ik duw mezelf omhoog en ga dan op het stoep randje zitten. Het is nog een beetje wazig voor mijn ogen. Als ik naar links kijk zie ik een... een... Teddy Beer zitten? Oke geweldig ik hallucineer nu ook al. Als ik beter kijk zie ik dat het een kat is. Gelukkig het is een kat.
Ik giechel in mezelf en val dan weer neer op de stoep.
De regen en de razende auto's is het enigste wat ik hoor.

Riley POV

Samen met Ryan en mijn pa zitten we te wachten tot dat David, Jaws en Jennifer thuis komen. Ik hoop dat ze haar heel hebben gelaten en niet vol hebben gegooid met drank. Niks mag haar overkomen ik geef te veel om haar. Ik hou van haar maar ik wil niet dat ze er achter komt. Dat verpest onze vriendschap. Dat wil ik dus helemaal niet. De deur gaat open en Jaws samen met David stappen binnen. Ik kan vanaf hier al ruiken dat ze dronken zijn. Maar geen Jennifer? Waar is ze? 'Waar is Jennifer?' vraag ik bezorgd. 'Ik weet niet ik ben David niet ik ben een klein meisje' zegt David en huppelt naar zijn kamer. Maar onderweg valt hij over een skateboard die de weg verspert.
Okee die is echt dronken. 'Jaws waar is Jennifer?' 'Ik weet het ook niet ik ben de moeder van het kleine meisje' zegt hij en rent als een wijf weg. Pap vertrouwt het al niet en staat op en pakt de sleutels van de gehuurde auto. 'Riley kom we gaan haar zoeken!' roept hij bezorgd.