Hoofdstuk 30.

Ik sta in een grote winkel vol met jurken en ik zou niet weten wat ik nu moet doen eigenlijk. Jurken passen lijkt me een slim idee maar ik zou niet eens weten welke ik moet passen. Ik weet niet eens wat ik wil. De creditcard van Samir brandt in mijn broekzak. Hij vond dat ik de allermooiste jurk moest kopen en het zou niet uitmaken hoe duur hij zou zijn. ‘Kan ik u ergens mee helpen?’ vraagt een verkoopster. ‘Ik ben opzoek naar een trouwjurk’ mompel ik. Nogal logisch in een winkel als deze. ‘Heeft u ook een idee van wat u precies wilt?’ vraagt de verkoopster door. Ik kijk naar haar en schud dan langzaam mijn hoofd heen en weer. ‘Dan zal ik u wat verschillende dingen laten zien’ stelt ze voor. Ik knik en word op een stoel geduwd en de vrouw rent de hele winkel door en laat me verschillende jurken zien. Ik vind ze bijna allemaal lelijk met die rare zalmachtige kleurtjes. ‘Ik wil sowieso een beige jurk’ zeg ik dan maar voordat ze een groene uit een van de vele rekken wilt pakken. ‘Dan zijn we daar al uit, misschien wilt u wat jurken passen’ stelt ze voor. Ik krijg al angst aanvallen als ik alleen al zie hoe ingewikkeld die jurken in elkaar zitten maar toch knik ik dapper. Mijn bruiloft moet perfect zijn, dus ook mijn jurk moet perfect zijn. De vrouw haalt verschillende soorten jurken uit de rekken en neemt die mee naar een groot pashok. Ze hangt ze neer en stapt dan uit het hok. ‘Gaat u gang, als u hulp nodig heeft met een jurk hoor ik het graag’ glimlacht ze. Ik knik een beetje en ga het hokje binnen. Ik trek mijn simpele outfit uit en pak een jurk. Na een gevecht is het me gelukt om hem aan te krijgen. Ik kijk in de spiegel en ik me meteen verliefd op de jurk. Hij valt perfect om mijn lichaam en is simpel maar toch heel mooi. ‘Lukt het mevrouw?’ klinkt de stem van de verkoopster. ‘Ja hoor’ mompel ik. Ik besluit op het hokje uit te komen, zodat die vrouw haar mening kan geven. ‘Hij staat u perfect’ zegt ze terwijl ze aan mij en aan de jurk begint te plukken. Ik voel me er eigenlijk best onzeker door. ‘Misschien moet u nog wat jurken passen om vergelijkingsmateriaal te hebben’ stelt de verkoopster dan voor. Ik bekijk mezelf nog eens goed in de spiegel en dan vooral hoe de jurk me staat. Ik vraag me af of Samir hem mooi zal vinden, dat is eigenlijk het enige waar ik me druk om maak, want als hij hem nou niet mooi vindt dan heb ik een probleem. Misschien wilt hij dan wel niet meer met me trouwen? Ik zucht zachtjes en de vrouw klopt op mijn schouder. ‘Het is lastig om een jurk te kiezen’ zegt ze. Ik knik en kijk nog een keer naar mezelf in deze jurk. ‘Ik wil deze. Ik denk dat hij hem ook mooi zal vinden’ mompel ik. De vrouw knikt goedkeurend en ik ga het pashokje weer in om mijn normale kleding aan te trekken.