26. Let's hope this will help

Nu alweer de negende dag, woensdag om precies te zijn. Ze was nog steeds niet weg. Harry en Ron waren bij Olette. 'Hermelien wou niet komen. Ze moest heel wat studeren zei ze.' Zei Ron. Olette knikte begrijpelijk. 'Hoe ist?' Vroeg ze. 'Goed.' Ze keek Ron vragend aan. 'Gaat wel, maar Fred en George hebben nu voor het eerst een serieuze ruzie. Wat is er nou eerder gisteren gebeurd? Ginny kwam helemaal verbaasd terug en ze zei tegen Hermelien dat ze niet kon geloven dat je niet door had wat er aan de hand was.' Olette grinnikte, 'Ow dat. Blijkbaar hebben ze me allebei geprobeerd te versieren maar Fred deed het voor de grap. George werd boos omdat hij dacht dat Fred het meende en zo is de ruzie begonnen.' Ze keken haar verbaasd aan. 'Dus Fred ging jou voor de grap versieren? En George zag dat en werd boos?' Vroeg Harry waarop Olette knikte. 'Ginny was er zelf bij, dus haar kunnen jullie het ook vragen.' Ze knikten. Zo bleven ze praten totdat madame Plijster opeens hun kant in kwam. 'Dit kan je misschien helpen. Het word gebruikt door tovernaars die monniken zijn -hoe bedenk je het- en misschien helpt dit je benen aan te sterken. Ik kan het nog steeds niet begrijpen dat alles dat ik gebruik, dat ik eerder al heb gebruikt, niet op jou wilt werken. Als dit niet helpt moet je maar langer wachten.' Ze knikte weer en zag dat ze een vreemd soort van sapje in haar handen had. Het was paars maar ergens ook weer niet. Heel vreemd. 'Drink dit maar.' Ze knikte. 'Wacht waarom heb je nooit gezegd dat je iets kreeg.' Vroeg Ron. 'Ik wou het wel zeggen maar ik had niet de kans ervoor of het was niet het juiste moment.' Ze pakte het bekertje en keek ernaar. 'Alles?' 'Alles.' Antwoordde madame Plijster. Ze kneep haar neus dicht en nam grote slokken. Toen ze het op had gaf ze de beker meteen aan Harry en begon te hoesten. 'Sorry dat ik het zeg maar dit spul is vies!' Madame Plijster knikte begrijpelijk. 'Vond ik ook al. Ik leg dit weg en dan gaan we kijken het werkt. Zou jij de heren kunnen wegsturen?' Ze pakte de beker uit Harry's hand, keek Olette aan die knikte en liep weg. 'Jullie hebben het gehoord, ga maar en als jullie Hermelien en Ginny tegenkomen doe hun de groetjes van mij.' 'Oké is goed. Veel geluk hé.' Zei Harry. 'Yup en breek vooral niks.' Zei Ron erachter. 'Ook weer lekker positief Ron.' Grinnikte Olette. Hij knikte blij. 'Maar wij moeten dan maar gaan. Kom je Ron, we moeten ook nog huiswerk maken.' Zei Harry. 'Moet dat echt? Kunnen we het niet van Hermelien overschrijven?' 'Nee!' Zeiden ze tegelijk. 'Haar werk, niet jouw werk.' Zei Olette er achteraan. Hij mompelde iets en vertrok samen met Harry.
Even later kwam madame Plijster weer terug. 'Eens kijken of het heeft gewerkt of niet. Ik hoop voor je van wel anders moet je hier nog heel lang blijven. Ik begrijp het nog steeds niet, ik gebruik dat spul al jaren en dan werkt het voor de eerste keer niet.' Zei ze terwijl ze haar hoofd schudde. 'Kom maar dan help ik je even.' Ze ging naast het bed staan en hielp Olette eruit. 'Ik laat je nu even los en jij moet het bed los laten.' 'Oké.' Olette werd los gelaten en zijzelf liet het bed los. Even wankelde ze maar ze kreeg weer haar evenwicht en bleef staan. 'Het werk, dat is mooi zo.' Ze bleven een paar oefeningen doen totdat er iemand kwam die was vervloekt en er gigantische lippen, groene huid en paars haar van over had gehouden. Madame Plijster zei dat ze de volgende dag weg mocht maar de eerste 2 lessen wel moest missen voor nog een paar oefeningen.
[quote]Reactie? Kudo?