~My fucking life

sneakpeak

Levenloos zakte ze neer. Mijn bebloede hand langs mijn lichaam. Bloed druppelde op de grond. ”Wel.. Ik denk dat jij de volgende bent..” zei ik ijskoud. Van binnen kookte ik. Wilde ik hem op de meest walgelijke, pijnlijke manieren laten sterven. Hem aan stukken scheuren. Het vel van zijn lichaam rukken. Mijn bloedrode ogen ijskoud. Alle emotie leek uit me gezogen te zijn. ”Lieve Yazuki toch. Wil je dan niet weten wie het was die je moeder gedoodt heeft?” hij met zijn sluwe praatjes. Natuurlijk wilde ik dat weten. ”Je hebt mazzel met die gladde tong van je.” ik zou er zeker geen geheim van maken dat ik hem wilde doden. Het zou op de dag gebeuren dat hij het het minst zou verwachten. ”Dan. Vertel het me.” Breder werd zijn grijns. ”Dat is de juiste instelling. Alleen vrees ik dat je nog even geduld moet hebben. Eerst wil ik je kennis laten maken met je nieuwe teamgenoten..” Opnieuw werd een deur geopend. Drie silhouetten. Wie het waren? Gasten die me niet in de weg moesten lopen. Dat zou hun dood betekenen. ”Je weet dat ik je af maak hé?” Het leek alsof hij het allemaal erg leuk vond. ”Ik verheug me op dat moment.” Het liefste was ik hem nu terplekke aangevallen maar daar zou ik mezelf mee hebben. En daarnaast. Ik was leeg. Ik had niet eens de kracht meer om mijn voeten te verplaatsen.