81°

Hij keek me boos aan en liep met Renesmee de keuken in. Hij kon ook niet tegen een grapje, zeker een ochtendhumeur. Na een paar uur kwam Santiago de kamer in lopen. Edward keek hem blij aan, meer trots aan. Ik keek hem verbaasd aan. Santiago drukte een kus op mijn wang en ging zitten. ‘Nooit gedacht dat het nog viezer smaakt dan ruikt’ mompelde hij boos. Mijn mondhoeken krulde omhoog. ‘Je hebt op dieren gejaagd?’ vroeg ik blij. Hij knikte. ‘Het vult alleen niet zo goed’ zuchtte hij. ‘Dat is gewoon een kwestie van leren, uiteindelijk zal het wel meevallen’ zei ik. Hij knikte. ‘Die herten stinken al, maar ze zijn nog viezer’ zuchtte hij. Ik grinnikte. ‘Nog een beer op?’ vroeg ik. Hij knikte. ‘Die smaken beter dan een hert’ zei hij. Weer lachte ik. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. ‘Ik ben trots op je’ zei ik. Hij glimlachte. Ik lachte. ‘Dan kunnen we later met zijn drieën jagen zonder dat jij naar de stad moet ofzo’ grapte ik. Hij knikte en drukte een kus op mijn wang. Ik glimlachte. ‘Morgen moet ik nog twee weken’ fluisterde ik in zin oor. Zijn glimlach werd groter. ‘Weet je al wat namen?’ vroeg hij aan mij. ‘Jij?’ vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd. Ik glimlachte. ‘Ik wel’ zei ik blij.