79°

‘Ik hou heel erg van lezen, bomen klimmen en leren. Ik hou van dieren, dagen waarop het regent en bloemen. Mijn lievelingsbloem is een roos. Mijn lievelingseten is pasta. Wat wil je nog meer weten?’ vroeg ik. Ik wist nooit echt wat ik over mezelf kon vertellen. ‘Je lievelings muziek, boeken, films?’ stelde hij voor. ‘Qua muziek eigenlijk alles, boeken vooral romans en films komedie en romantische films’ vertelde ik. Hij knikte. ‘Vertel eens over je tijd in het weeshuis’ zei hij. Ik knikte en ging meer tegen hem aan zitten. ‘Ik herinner me alles sinds de dag van mijn geboorte, maar ik maak het wel kort. De verzorgster die mij voor de deur vond heeft vanaf de dag dat ik er was totdat ik weg ging erg goed verzorgt. Elk kind in het huis die al oud genoeg waren om dingen goed te begrijpen was bang voor me. Ze vonden me raar omdat ik zo snel groeide en ze waren bang dat ik zo groot zal worden dat ik ze iets aandeed, maar dat wou ik nooit doen. De verzorgsters bleven ook het liefste bij me uit de buurt. Maar verzorgster Maria heeft me altijd geholpen, waarschijnlijk omdat toen ik haar voor het eerst zag onze band had versterkt in een moeder dochter band. Maria was de enige die mij van alles leerde en ze vond mij niet raar omdat ik zo snel groeide, ze vond me bijzonder. Ik mocht bij haar in de kamer slapen in plaats bij de andere meisjes, dat had ik een nacht gedaan en geen een meisje had geslapen,’ ik grinnikte, ik vond het wel grappig, ‘Maria leerde mij lezen, schrijven en vooral pianospelen. Maria wou me graag adopteren, maar ze voldeed niet aan de eisen. Ze woonde in het weeshuis, en je moest een eigen huis hebben, en haar inkomen was ook niet hoog genoeg. In zes jaar had ze me van alles geleerd, en nog steeds was ze gefascineerd in mijn groei. Ze nam me wel mee naar dokters om me te onderzoeken, omdat ze bang was dat ik snel dood kon gaan. Maar aangezien de dokters het niet wisten kon ze niets doen. Toen kwam de dag dat mevrouw Doll in het weeshuis kwam kijken, ze zocht een al wat volwassen meisje die goed voor haar kinderen kon zorgen. Ik wou niet weg van Maria, maar ik was de beste kandidaat. Ze adopteerde mij met de gedachten dat ik een zestien jaar oud meisje was, maar ik was nog maar zes. De enige redenen waarom ze mij nam was omdat ik slim was, zorgzaam en omdat ik van kinderen hield. Alle kleine nieuwe meisjes in het weeshuis hielp ik op weg. En omdat ik soms een paar nachten kon overslaan kon ik bij ze blijven als ze bang waren, tegen die tijd waren de oudere meisje die bang voor me waren al bijna allemaal weg. Zo konden ze de nieuwe meisje niet bang maken met verhalen over mij. Voor Summer zorgde ik heel goed, maar Beer was net zeventien toen ik kwam en wilde geen zorg. Hij mocht mij ook niet, ik was te moederlijk, ik maakte hem te vroeg wakker, maakte zijn eten en haalde hem uit de problemen. Hij wou alleen zijn echte moeder, maar mevrouw Doll was op zakenreis. Ja, dat was zo’n beetje mijn verhaal’ vertelde ik. Hij keek me verbaasd aan. ‘Wie moet er nou bang zijn voor zo’n lieve meid?’ vroeg hij. Ik glimlachte en drukte een kus op zijn wang. ‘Niemand’ zei ik lachend.