Harry en Ron

"Rosie..."
"Ja pap?" Ik glimlachte lief en knipperde met mijn ogen
"Je weet toch wat ik gezegd heb!" okee, dus hij was opeens boos.
"Ja, ma-"
Toen werd ik weggetrokken door Lily, die me knuffelde en zei dat ze me gemist had.
Werd ik toch mooi even gered door lils, anders had het echt op een gróte ruzie uitgelopen..
Toen verzonk ik in gedachten totdat we thuis waren, en de drie weken gemis van Scorpius begon.

Tijdsprong van een week.
Ik werd wakker en meteen trok dat gevoel van gemis weer door me heen, maar aan de andere kant was ik blij dat oom Harry er nog niks over had gezegd.
Of liever nog, het niet wist.
Maar vandaag kwam de familie Potter bij ons eten, dus dat kon nog wat worden..
De hele week had mijn vader nog geen woord tegen me gesproken, en ik vond het helemaal niet erg.
Ik stond op en ging naar beneden at wat en ging naar het meertje beneden bij ons huis, daar zat ik een tijdje een boek te lezen totdat ik de toeter hoorde van een auto.
Was het al half 4?!
Had ik zolang zitten lezen? Dan leek ik wel wat meer op mijn moeder dan ik verwachtte.
toen ik bij het huis aankwam, begroette ik iedereen en zei mijn moeder dat er een brief voor me was.
Ik Sprintte naar de uilenkooi en trok de brief uit zijn snavel, hij maakte een verontwaardigd geluid maar beet, gelukkig, niet.
Ik liep met de brief naar de woonkamer, wat een slecht idee was, want toen ik binnen kwam riep oom Harry
"Is dat een brief van Malfoy!?"
Ik deinsde van schrik achteruit, en toen mijn vader ook een woordje toevoegde werd ik een beetje geiiriteerd.
"Ja, blijkbaar zijn ze verliefd!" riep mijn vader.
"Wat, waarom, hoe?"
nu stonden ze beiden voor me afwachtend te kijken totdat ik antwoord ging geven, wat ik niet ging doen dus liep ik naar de bank om de brief te lezen.
Ik opende de brief en meten toen ik zijn handschrift zag overspoelde een gelukzalig gevoel me.