Chapter 2: A Guy?!
Het is echt lang geleden dat ik voor het laatst wat geschreven heb!
Dat komt doordat ik veel moest inleveren voor school:
Poëzieproject
Kunstdossier
Reflectiemap etc.
Ik heb trouwens een vraag zal ik van dit verhaal een manga maken en hem dan op deviantart zetten?
Dus vandaar!
Veel plezier met lezen!
"W-waar is die jongen nou gebleven?!"dacht ik terwijl ik opstond met het poesje in mijn handen. "Weet jij het misschien?" het poesje keek me niet begrijpend aan."Meisje gaat het?" vroeg een man die bij het stoplicht had staan wachten. "Ja hoor het gaat wel. Een paar blauwe plekken maar voor de rest niks."zei ik. "Ga maar gauw naar huis dan om bij te komen van de schrik. Moet ik je brengen?" vroeg hij en het poesje begon een beetje te blazen. "Nee hoor, ik kan prima alleen naar huis. Is dit trouwens uw kat?" vroeg ik en hield het poesje omhoog. "Nee ik heb geen tijd voor huisdieren. Neem hem anders mee naar huis en hang pamfletten op van 'gevonden kat'." stelde de man voor. "Dan doe ik dat wel." zei ik terwijl ik mijn tas oppakte. "Tot ziens." zei ik. "Tot ziens." zei de zakenman en ik liep verder naar huis.
Thuis aangekomen bleef ik stilstaan bij de deur."Luister een poesje, mijn moeder is allergisch voor katten dus wees héél stil tot we bij mijn kamer zijn." zei ik en verstopte het poesje onder mijn T-shirt. Verrassend genoeg bleef het poesje heel rustig zitten.
Ik deed de deur open en liep richting trap. "Alice ben jij dat? Heb je gedaan wat ik zei?" vroeg ze. "ja mam ik heb de boodschappen bij oma gebracht!" zei ik en liep verder naar boven. Daarna deed ik mijn kamerdeur open liep naar binnen en deed de deur weer dicht. Ik haalde het poesje onder mijn T-shirt vandaan en zette hem op een kussen. "Zo laat ik me eens gaan omkleden." zei ik hardop en keek in mijn kledingkast. Ik trok mijn smerige spijkerbroek en -shirt uit. Ik inspecteerde mijn blauwe plekken en schrammen. Het meeste zat op plekken waar normaal je kleren overheen zitten. "Ik hoef mama dus niet ongerust te maken." dacht ik en pakte een t-shirt met lange mouwen en een jogingsbroek. "ETEN!" riep mijn moeder van onder aan de trap. "IK KOM!" riep ik terug. "Poesje jij blijft hier tot ik terugkom van het avondeten met eten voor jouw." zei ik en deed de deur achter me dicht en liep naar beneden.
Ik deed de koelkast open en haalde er een pak melk uit. Uit een kastje pakte ik een schoteltje. Ik schoof de vuile vaat van het eten opzij en schonk melk op het schoteltje. Daarna liep ik naar boven naar mijn kamer. Ik deed de deur open en wou het schoteltje melk aan het poesje geven. Maar er was geen poesje meer. In plaats daarvan zat er een jongen op mijn bed. Een jongen met kattenoren en een kattenstaart.
Er zijn nog geen reacties.