Hide-and-seek

Snel kruip ik overeind. Ik kijk even rond en dan naar Mia.
"Kijk."roept Mia en wijst naar het boek die open op de grond is gevallen.
"Minotaurus."staat er in sierlijke letters geschreven.
"Het Labyrinth."fluistert Mia en kijkt omzich heen.
"Maar de Minotaurus is toch verslagen ?"vraagt Mia en kijkt me aan.
"Magiërs kunnen andere wezens tot leven wekken."zeg ik boos en een vreselijke viese geur ,die je het best kunt vergelijken met bedorven eiren ,koeienmest en de stank uit het riool ,komt mijn neus binnen.
"Gadver wat is dat."roepen Mia en ik tegelijk.
We kijken elkaar angstig aan en lopen dan naar een van de heggen. Mia duwt een tak naar beneden zodat we de oorzaak van de stank zien.
"De Minotaurus."fluister ik Mia's oor.
We deinsen achteruit wanneer de Minotaurus zijn kop naar ons draait.
"We moeten hier weg."fluistert Mia en pakt me vast.
Ik probeer weg te orben ,maar iets houd me tegen. Boos probeer ik het nog een keer.
"Deze plek heeft een zegel. We moeten eerst hier weg dan kan ik terug orben."zeg ik tegen Mia en ze knikt.
"Goed ,maar hoe wil je weg ?We zitten midden in het Labyrinth."zegt Mia boos en kijkt even of de Minotaurus daar nog staat.
"Eh volgens de mythe was er een draad. Eh..."
"de draad van Ariadne."zucht ik.
"Ja !"gilt Mia.
Ik hoor een snuifend geluid en kletterende hoeven. De Minotaurus heeft Mia gehoort.
"Ren. Ik lijd hem af. Zoek de uitgang en gebruik dit dan."roep ik en gooi een zakje naar haar.
Mia knikt en rent een weggetje in. Ik kijk naar een andere weg en wacht totdat ik de kop van de Minotaurus zie. Snuifend kijkt hij mij aan. Hij is groter dan ik dacht en ik deins achteruit. Ben ik nou bang voor een stier. Ik ben een machtige heks ,natuurlijk moet hij bang zijn. Ik zet een stap in zijn richting en maak me klaar om het hem moeilijk te maken.
"Bwam !"ik raak de stier met een duistere kogel.
Hij wankeld even ,maar begint daarna meteen een tegenaanval. Ik heb geen tijd om me te herstellen of ik wordt al geraakt. Boos zet ik mijn handen op zijn kop en laat ze opladen met zijn energie. Hij wankeld achteruit ,maar schudt snel zijn hoofd en hij hersteld zich weer. Wat nee dat kan niet. Normaal valt iemand bewusteloos neer wanneer ik dat doe. Ik ren naar mijn bezem waar Mia's bezem naast ligt. Snel pak ik alle twee de bezems en ga op mijn eigen bezem zitten. Wanneer ik af wil zetten houdt iets me tegen. Ik kijk om en zie hoe de Minotaurus mijn bezem vast heeft gepakt. De Minotaurus laat eindelijk los wanneer ik voor de vijfde keer tegen zijn hoofd heb geschopt. Ik stijg snel op en zoef door het doolhof met de grommende Minotaurus op mijn hielen.
"Bwam."weerklinkt erachter me en ik kijk om.
Mijn bezem heeft vlam gevat. Heeft hij nou net mijn bezem in brand gestoken ?Sinds wanneer kan de Minotaurus vuur spuwen ?Snel doof ik de vlammen met een water spreuk en ga nog harder vliegen. Ik pak Mia's bezem nog steviger vast en stijg snel omhoog. Wanneer ik bijna boven de heggen ben knal ik tegen iets op. Ik probeer met mijn handen het ding weg te duwen ,maar het heeft geen enkele zin. Het is een magische muur en die kan je niet verplaatsen. Toch is het heel logisch. Je mag nooit boven de heggen uit kunnen kijken want dan is het geen doolhof meer. Opeens zie ik een poeder spoor op de grond liggen. Mia heeft dat vast gedaan om mij de weg te wijzen. Een felle licht flits wordt zichtbaar aan de hemel. Mia heeft de uitgang gevonden. Hoe kan dat nou weer zo snel ?Ik buig voorover en ga net over de Minotaurus heen. Boos probeert hij me nog te pakken ,maar ik ben te snel voor hem. De heggen vliegen voorbij en ik ben al bijna bij Mia. Als de Minotaurus voor me verschijnt.
"Explosivae !"roep ik en er vindt een grote ontploffing plaats.
Snel vlieg ik door de rook naar Mia.
"Hoe heb je de uitgang zo snel gevonden ?"vraag ik.
"Dat heb ik niet."giechelt Mia en ik kijk haar raar aan.
"Huh ,maar dit is toch echt de uitgang."zeg ik verwardt.
"Ja ,maar ik vondt hem niet. Ik keek in het boek of er nog iets stond over de weg vinden door het labyrint en toen waaide er een pagina die los zat uit het boek. Ik holde er natuurlijk achter aan en zo kwam ik bij de uitgang."vertelt Mia en duwt het blad in mijn handen.
"Hmm."mompel ik terwijl ik de pagina lees.
"Wat ?"vraagt Mia ogeduldig.
"Dit is een spreuk die ik nog niet ken."zeg ik en stop het in de zak van mijn blauwe rok.
"Grmpf."weerklinkt het achter ons.
We kijken beide naar de rookwolk die opgetrokken is en zien de Minotaurus staan.
"Snel orb ons hier weg."roept Mia en pakt me vast.
"Het lukt niet. Ik kan me niet concentreren."roep ik angstig.
"Libera nos a periculo (red ons van het gevaar)!"gilt Mia en een witte rookwolk omringt ons.
Gele ,blauwe en rode lichtflitsen verschijnen opeens en mengen zich met de witte rook. De witte rook lost op en we zijn weer op de plek waar we depoort binnen waren gegaan. Dat is dus 30 kilometer boven onze school.
"Oeps."zegt Mia en we vallen richting grond.
Snel breng ik mijn bezem onder me en pak Mia vast.
"Omhoog."comandeer ik mijn bezem en we stoppen met vallen.
"Dank je."zucht Mia en ik geef haar haar bezem.
Even later vliegen we samen naar beneden.
"Bedankt dat jullie op mij hebben gewacht."zegt Michiel sarcastisch en lacht flauwtjes.
"Sorry ,dan moet je wat sneller zijn."giechel ik en schiet samen met Mia in de lach.